________________
ઉત્સવના દિન સાંકડા !
૨૬૩
નાગિનીને સંતોષ થયો.
દેવગિરિમાં સાત નકારશીનું જમણ કરી, ગરીબ, યાચકે, બ્રાહ્મણ ભોજક વગેરેને માગ્યું દાન આપી, આચાર્ય ભગવંતને નમન કરી દેદા શાહ પિતાની પત્ની અને નાગિની દેવી સાથે નાંદુરી જવા વિદાય થયા.
અન્ય ગામેથી આવેલા શ્રી સંઘના આગેવાને, વિદ્યાપુર નગરીના જેને, દાસદાસીઓ, સેવક, મુનીમે, વાતરે વગેરે પણ વિદ્યાપુર જવા વિદાય થયા.
ઉત્સવના દિવસો સાંકડા હોય છે. વિદાય થતાં વાર લાગતી નથી. દેવગિરિના નગરશેઠ વગેરે ઘણું જેને એક કેસ દૂર સુધી દેદ શાહને વળાવવા આવ્યા હતા. દેદા શાહે જે ધન ઉપાશ્રય માટે અને જે સેનું મંદિર માટે આપેલું તેમાંથી સાત હજાર સોનૈયા બચેલા. નગરશેઠે તે લઈ જવા ઘણું વિનંતી કરેલી પરંતુ દેદા શાહે તે સોનૈયા પાછા ન લેતાં સાત ક્ષેત્રમાં વાપરી નાખવાની વિનંતા કરેલી અને શ્રી સંઘના આગેવાનોએ તે વિનંતી સ્વીકારેલી, દેદા શાહની એક જ દલીલ હતી કે: “મેં આ ધન અહીંના કાર્ય નિમિત્તો કાઢેલું હતું, અને અહીં જ વાપરવું જોઈએ. પાછું લઈ જાઉં તો મને દોષ લાગે ..આપ સાત ક્ષેત્રમાં વાપરજે.”
દેદ શાહની ઉદારતા અને ધન પ્રત્યેની ઉદાસીનતા જોઈને સહુના હૈયામાં ખૂબ જ માન વધ્યું.
હજી ગઈ કાલે જ શ્રીસંઘે દેદા શાહને શ્રી સકળસંઘ સમક્ષ હારતોરા કરીને સન્માન આપવાને નિર્ણય કરેલ. પરંતુ દેદ શાહે આવા માનપાનથી દૂર રહેવું જોઈએ તે સમજાવતાં કહેલું: “મુરબીઓ, શ્રીસંઘ તે જીવંત ગંગા સમાન છે. પર તુ હું એક સાવ નાને માનવી છું. માનપાનના બેજ તળે પીસાઈ જતાં મને જરાયે વાર ન લાગે અને એવું સ્વીકારવા જતાં મારી ભાવનાને ઠેકર લાગે. માનપાન એ તે માનવીનો મોટામાં મોટો દુશ્મન છે. એનાથી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
WWW.jainelibrary.org
