________________
હૈદ્રા શાહ
૨૬૪
બચતા રહેવું એ જ સાચું” કત વ્યૂ છે. આપ સની ઉત્તમ ભાવનાને હું સત્કાર કરુ છું, પરંતુ આવુ કશું ન કરવાની મારી આપ સવ ને પ્રાથના છે.'
આમ થવાથી ગઈ કાલે દેદા શાહને સન્માનવાની સહુની ઇચ્છા એમને એમ રહી ગઈ.
નગરશેઠ આદિ શ્રી સંધના આગેવાનને વિદાય આપી દેદા શાહના ત્રણ રથા માર્ગે ચડયા.
માર્ગીમાં એક નાનું તીર્થ સ્થળ આવતું હતુ. ત્યાં ધમ શાળામાં રાત્રિગાળા ખીજે દિવસે સેવા પૂજા કરી દેદા શાહ પોતાના પરિવાર સાથે આગળ વધ્યા.
ચેાથે દિવસે સવારે સહુ નાંદુરી પડેોંચ્યા અને નાગિનીદેવીના નાના ભવનમાં પરિવારના સભ્યા મક પરમ આનંદ સાથે દેદા શાહ વિમલશ્રી, પેથા એ દાસીએ સહિત આવી ગયા.
દેદા શાહે જોયું, નાગિનીના જીવનમાં બરાબર પરિવર્તન થયુ છે. તેના ગણિકા ભવનમાં જે વૈભવ, રાનક અને વિશ્વાસનાં પ્રસા· ધના ઉભરાતાં હતાં, તેમાંનુ' અહી' કશું નહતુ. સમગ્ર ભવનમાં સાદાઈ ને સુઘડતા શાબી રહી હતી. નાગિનીનાં શયનગૃહમાં સાવ સાદી શય્યા હતી. એક ખૂણામાં બેત્રણ વાદ્યો પડયાં હતાં. અને પૂર્વાભિમુખની દીવાલે ચાંદીનું એક નાનું મંદિર એક બાજડ પર શેાલતુ હતું. એક નાના પાટલા પર ધૂપ, દીપ આદી પુજનનાં સાધના પડયાં હતાં. નાનાં મંદિરમાં શ્રી રામ, લક્ષ્મણુ અને જાનકીજીની નાની નાની પ્રતિમાએ હતી. ત્રણેય પ્રતિમા સેનાની હતી અને રંગબેરંગી વસ્ત્રો પહેરાવ્યાં હતાં.
દેા શાહ અને વિમલશ્રો આ ત્રણેય પ્રતિમાને પ્રસન્ન ભાવે નિહાળી રહ્યા. ત્યાર પછી તેમણે પત્ની સામે જોઈ ને કહ્યું : ‘ દેવી આ સ ંસ્કૃતિ કેટલી ભવ્ય છે ? જ્યાં સુધી શ્રી રામ, શ્રી લક્ષ્મણ,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
