________________
શેઠ કલાકે ફેક નગરો જ લઈ
રાજાની ભાવના
હા શેઠજી, અડધો ટકે ભાવ ઊંચે જ રહે છે. કારણ કે અમારે ત્યાં તેનું ઉજજનિથી જ આવે છે. સોનાના ભાવનું કેમ પૂછવું પડયું ?”
મારે થોડુંક વેચવું છે...' કેટલુંક છે...?' બે મણના આશરે. સાથે જ લઈને જ આવ્યો હતો.
બે મણ સોનું ! નગરશેઠ તો ચમકી જ ગયા. જે માણસ બે મણ સેનું સાથે ફેરવતો હોય તેના ઘરમાં કેટલું સંઘરાયું હશે? નગરશેઠ કહ્યું: ‘આપનું સોનું વેંચાઈ જશે. મારું હાટ પણ સોના ચાંદીના વેપારનું છે અને બીજા પણ દસ બાર ઝવેરીએ સેનાચાંદીનો વેપાર કરે છે. આપણે ઘડીક આરામ લઈને જઈશું ત્યારે સોનું લેતા જઈશું. ત્યાં ગયા પછી વેપારીઓને બેલાવશું. હમણાં સોનાની કંઈક અછત છે. એટલે આજને આજ વેંચાઈ જશે.”
તે આવતી કાલના શ્રીસંઘ જમણ માટેની વ્યવસ્થા કેવી રીતે કરશું ? હું તો અહીંને સાવ અજ છું એટલે આ બધું કામ આપે જ લેવું પડશે.”
“આપણું સંઘમાં લલુશા ભારે હોંશિયાર છે. જમણવારના કામમાં તો તેને જેટે નહિ મળે. અહીં સાંજના જમણને રિવાજ છે ” નગરશેઠે કહ્યું.
“ભલે. અમારે ત્યાં પણ સંધ કે નકારશીનું જમણ દિવસના ત્રીજા પ્રહર પછી જ થાય છે. સંભાળ એટલી રાખવી પડે છે કે સૂર્યાસ્ત પહેલાં રસોડું સમેટાઈ જવું જોઈએ.”
બરાબર છે.. અમારે ત્યાં પણ તેમજ છે. હવે મિષ્ટાન શું બનાવશુ?”
ઉત્તમમાં ઉત્તમ મિષ્ટાન બનાવીએ. જમણવારમાં જરાયે લેભ નથી રાખવો. આપણે નેકારશી જમાડીએ તો ?”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
