________________
અરીસાભવનનો પ્રદેશ નિર્જન હતો.
ભરતદેવે આગળ વધીને રાણીને રથમાંથી ઊંચકી લીધાં. પણ જેવાં ઊંચક્યાં એવાં રાણી ભરતદેવને વળગી પડ્યાં – છૂટે એ બીજાં !
ભરતદેવે એમને છૂટા કરવા જેમ જેમ પ્રયત્ન કર્યો, એમ એમ એ વધુ ને વધુ ગાઢ રીતે વીંટાતાં ગયાં. રાણી પણ પહાડી જીવ હતાં, એમનું સામર્થ્ય અપૂર્વ હતું પણ રૂપવતી સ્ત્રી ગમે તેવી બળવાન હોય તોપણ બળનો ઉપયોગ જવલ્લે જ કરે છે. એની સૌંદર્યશક્તિની અમોઘતામાં એને પૂરી શ્રદ્ધા હોય છે.
મને તેડીને અંદર લઈ ચાલો, સ્વામી ! પતિ-પત્ની પણ સંગ્રામના બે યોદ્ધા જ છે. અહીં પણ હાર તો યોદ્ધો-નિર્બળ યોદ્ધો – જીતી જાય છે, ને જીતતો મહાન યોદ્ધો હારી બેસે છે !' રાણીએ કહ્યું, ને પોતાનો કોમળ સ્નિગ્ધ કપોલ પ્રદેશ ભરતદેવના ઓષ્ઠ પર દાબી દીધો.
જાણે કડવી તુંડળીનું શાક ચાખતા હોય એમ ભરતદેવે એ કપોલ પ્રદેશને
ચૂમ્યો.
ભરતદેવ રાણીને બે બાહુમાં ગ્રહીને અંદર ચાલ્યા. ચારેતરફનું વાતાવરણ ખૂબ જ મુગ્ધ કરનારું હતું. સ્ફટિકનાં નાનાં નાનાં ઘરોમાં અનેક યુગલો બેઠાં હતાં. ક્યાંક ગાય-વૃષભ, ક્યાંક વાનર-વાનરી, ક્યાંક કબૂતર-કબૂતરી ! પ્રેમની સૃષ્ટિ જાગી હોય એમ બંસરીના સૂરોનું સંગીત રેલાઈ રહ્યું હતું.
કાચના ફુવારાઓમાંથી જળ ઊછળીને રંગ-તરંગ દાખવતું સ્ફટિકની ભૂમિ પરથી વહી જતું હતું. એમાં સરખા રંગવાળી માછલીઓનાં યુગલ રમતાં હતાં.
| મધ્યાહુનનો સમય હતો, પણ અહીં અનહદ શીતળતા વ્યાપી રહી હતી. કાચના રંગીન પડદાઓ વાટે સૂર્યનો આ તાપ શીળો થઈને અહીં રેલાતો હતો.
ભરતદેવે રાણીની લઈને અંદર પ્રવેશ કર્યો. એમને પણ અહીંની સૌંદર્યભરી હવા સ્પર્શ કરવા લાગી. આવું ઉષ્માભર્યું વાતાવરણ, પ્રેમનો સંવાદી સૂર કાઢતું બધા જીવો, અને પોતાની કોટે વળગેલી રૂપરૂપનો અંબાર સુંદરી ! થોડી વાર ભરતદેવ મનનો તાપ-સંતાપ વીસરી ગયા. એમણે એક હાથે રાણીને છાતી સાથે દાળ્યાં.
અરર !” પીડાતા હોય તેમ રાણીએ ચિત્કાર નાખ્યો. રાજકારણી પુરુષને પોતાના રૂપસાગરમાં ડૂબતો જોઈ અંતરમાં એ રાજી રાજી થઈ ગયાં ને બોલ્યાં : આહ ! શું આમ એકાએક હલ્લો કરી તમારા પ્રતિસ્પર્ધી યોદ્ધાને પરાસ્ત કરવા ચાહો છો ? તૈયારીનો લેશ પણ સમય આપવાનો નહિ ?” ૨૦૬ ભરત–બાહુબલી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org