________________
યુદ્ધ પૂરું થયું
આકાશમાં તોળાઈ રહેલી વીજળી પૃથ્વીના પડને હમણાં ચૂર ચૂર કરી નાખશે, એવો મહાભય બધે વ્યાપી રહ્યો.
એ પડી, હમણાં પડશે, હમણાં ધરા ધ્રુજી ઊઠશે, હમણાં ભૂકંપ જાગશે, એવો હાહાકાર બધે વ્યાપી રહ્યો.
૨૫
આ સર્વનાશ આવ્યો, ઓ સત્યાનાશ જાગ્યો, એમ બધે ભાસ થવા લાગ્યો. જાણે પર્વતો ડોલવા લાગ્યા, પાણી ઊછળવા લાગ્યાં, પશુઓએ ચારો નાખી દીધો, પંખીઓએ ચણ મૂકી દીધી. વાયુ વહેતો થંભી ગયો.
આકાશ જાણે થરથર કાંપી રહ્યું.
રાજા બાહુબલની મુક્કી વજ્રગદા જેવી ભરતદેવના મસ્તક પર તોળાઈ રહી હતી. બાહુબલનો વજદંડ જેવો બાહુ પૃથ્વીની પાંખો કાપનાર ઇંદ્રના વજદંડ કરતાં કઠોર ભાસતો હતો.
રે ! આ પડી વજ્રમુષ્ટિ !
રે ! આ થયો પ્રહાર !
ને પળમાં ભરતદેવના ચૂરેચૂરા સમજો !
રાજા બાહુબલે મુખમુદ્રાને ભયંકર કરી, તપાવેલું લાલ લોઢું પણ એ તેજ પાસે ઝાંખું લાગ્યું !
મક્કમતામાં એણે ઓષ્ઠ ભીડ્યા, ભવાં સંકોચ્યાં ! કાળી કાળી પાંપણો સીધી બની ગઈ. બસ, માર્યા કે મા૨શે ! પડી કે પડશે !
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org