________________
ને, દિનાન્ત સંધ્યા જેમ પોતાનો રંગપિછોડો હિલોળતી અદૃશ્ય થઈ જાય એમ, એ હિમશિખરો પર કૂદતી નાચતી વનની લહેરો સાથે અદશ્ય થઈ ગઈ !
સૈનિકો કોઈ સોંદર્યજાદુની સૃષ્ટિમાંથી મુક્ત થતા હોય તેમ આસાયેશ અનુભવી રહ્યા.
‘રે ! નક્કી કોઈ દેવકન્યા ! સ્વપ્નસૃષ્ટિની પરી !” એક સૈનિક સુંદરીના તેજથી અંજાયેલી પોતાની આંખોને સ્વસ્થ કરતો બોલ્યો.
‘દેવકન્યા તો નહિ ! જોયું નહિ, એની પાંપણો પલકારા લેતી હતી !' બીજાએ કહ્યું.
‘ને એ દેવપ્રતિમાનો પડછાયો પણ પડતો હતો !' ત્રીજાએ કહ્યું. નક્કી ત્યારે કોઈ ઋષિની માનસ-કન્યા !” “અરેમાનવકન્યા કહો !” હું તો એને સ્ત્રીરત્ન કહું છું.” અરે ! એવા સ્ત્રીરત્નને પુરુષરત્ન કેવું જોઈએ ?' કેવું જોઈએ વળી ? આપણા ચક્રવર્તી ભરતદેવ જેવું!”
અરે ! એને માથે તો એવાનું જ ઓઢણું હોય, જે એની જેમ શસ્ત્રથી પણ ન કપાય એવાં મણિ અને રત્નોનું હાથની ચપટીથી ચૂર્ણ કરી શકે !”
‘એ તો આપણા ચક્રવર્તી મહારાજને શોભે તેવું રત્ન છે ! ચાલો, ચાલો, ચક્રવર્તી મહારાજને નિવેદન કરીએ. ચૌદ રત્નોમાંનું બાકીનું સ્ત્રીરત્ન આજે મળી ગયું!”
સૈનિકો હોંશમાં આવી ગયા. આવી સુંદર ઘટના વર્ણવવાનો એમનો ઉત્સાહ અપૂર્વ હતો. તેઓ દોડ્યા. તેઓને ભાન ન રહ્યું કે બિચારું ગજબાળ હજી પણ સુંદરીની દિશાને નીરખતું ભાન ભૂલ્યા જેવું ત્યાં ઊભું છે !
સ્ત્રીરત્ન જ ૧૫૯
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
