________________
ભાટ કંઈ ન સમજ્યા. શું જવાબ આપવો તે ન સૂઝયું. ભાટ કહે, “મા ! તમે જ તમારા સવાલનો જવાબ ક્યો.”
શ્રીદેવી ધે, બાપ કરતાં મા વધે. માં ક્યાંય જમવા જાય તો બાળકને સાથે લીધા વગર ન જાય. એક્લા જમતાં લેળિયો એના ગળે ન ઊતરે. બાળક ચાલવાની આડોડાઈ કરે તો એકને કાંખમાં લે અને એકને આંગળીએ લે, અને વધુ હોય તો એકને ખભે પણ લઈને જાય. પહેલો કોળિયો દીકરાના મોંમાં મૂકે. કદાપિ ઈ મા એક્લી જમવા જાય તો મિષ્ટાન્ન મૂકી રાખે ને ફક્ત દાળ-ભાત જમે.”
ભાટ કહે : “સાચી વાત છે માતાજી!”
શ્રીદેવી કહે : તો કાં તમે તમારાં બાળકોને અહીં તેડાવો ને બં તેમને માટે રસ્તામાં બગડે નહિ એવી મીઠાઈ બનાવરાવું ત્યાં સુધી રોકઓ.”
ભાટોએ નછૂટકે રોકવાનું કબૂલ કર્યું.
બધા જમીને ઊઠ્યા એટલે પાનસોપારી પીરસ્યાં. પછી હિંડોળાખાટો બતાવી, પલંગો બતાવ્યા. બધાનાં પેટ ભરેલાં હતાં એટલે બધા ઘસઘસાટ ઊંધ્યા.
બપોરે ઊઠ્યા ત્યાં શિરામણ તૈયાર હતું. શિરામણ કર્યું ત્યાં રથ તૈયાર હતા. રથમાં બેસીને ચંદ્રાવતી નગરી ફરી-ફરીને જોઈ આવ્યા.
સાંજે વાળુ કરવા બેઠા ત્યાં નગરલોક વાતો સાંભળવા આવ્યા. જે આવ્યા એ દક્ષિણા આપી ગયા. ભાટોને તો વગર માંગ્યે સંપત્તિ મળી. ખાલી ઝોળીમાં સોનું-રૂપું ભરાયું.
આમ, બે દિવસ વીતી ગયા એટલામાં વિમલ મંત્રી ઘેર આવી પહોંચ્યા. એમણે કહ્યું, “તમે પુરુષ છો, હું પણ પુરુષ છું. પુરુષ કરતાં સ્ત્રી ચઢી જાય એ સારું નહિ. શ્રીદેવીએ બે દિવસ તમને રોક્યા, તો મારે ચાર દિવસ રોકવા જોઈએ.”
આમ કહીને વિમળ મંત્રીએ બીજા ચાર દિવસ ભાટોને રોક્યા. તમામ ભાટ હજાર-હજાર જીભે વખાણ કરવા લાગ્યા.
વિદાય વખતે બધાને સુવર્ણટંકનું ઘન ને મિષ્ટાન્નના ઘબડા બંધાવ્યા. ભાટ વિમળ મંત્રીની ને શ્રીદેવીની કીર્તિ કરતા ચાલી નીકળ્યા.
ઘર કોનું? ૮૭
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
