________________
१०२
શ્રીવિજયપદ્મસૂરીશ્વરકૃત
જન્મ પામ્યા છે, બાકીના ૪ જીવા ( પુરાહિત વગેરે) બ્રાહ્મણકુલમાં જન્મ પામ્યા છે. તેમાં પુરાહિતના પુત્રોએ જાતિસ્મરણથી પાછલા ભવાની બીના જાણીને વૈરાગ્ય પામી માતા પિતાની પાસે દીક્ષા લેવાની રજા માગી. તે વખતે પુરાહિત પુત્રાદિની સાથે જે વાત કરે છે તેના સાર ટ્રકમાં આ પ્રમાણે જાણવા
પુરાહિત: હે પુત્રો ! તમે તમારા પુત્રોનેા જન્મ થાય, તથા વેદના અધ્યયનાદિ કરીને પછી ત્યાગમાગ ને સ્વીકારજો.
કુમારા ( પુરે।હિતના પુત્રો): વેદ વગેરે દુર્ગતિથી બચાવી શકતા નથી, કામભાગ ભયંકર દુ:ખાને દેનારા છે, તે મૃત્યુને કોઈની પણ શર્મ નથી. તે તેા અચાનક તરફડતા જીવને ચાલુ ભવના સુખાદિથી અલગ પાડે છે.
6
પુરોહિત : તપ કરવાનું ફલ ધન, સ્ત્રી અને કામભેગનાં સાધના ” તમે પામ્યા છે, તે તે બધાને ભાગવોને પછી આહિતકર ત્યાગધર્મ ને સ્વીકાÒ.
કુમારે : આત્મહિતને સાધવામાં ધન વગેરે ત્રણે પાર્યાં નકામા છે તેમાં જ્ઞાનાદિ ત્રણની જ જરૂરિયાત છે.
પુરહિત : શરીર હોય, ત્યાં સુધી જ જીવ રહે, શરીરના નાશ થતાં જીવના પણ જરૂર નાશ થાય છે.
કુમાર : આત્મા શરીરમાંથી ઉત્પન્ન થતા જ નથી. કારણ કે તે અમૃત હેાવાથી નિત્ય છે, ને તે આત્મા અજ્ઞાનાદિ નિમિત્તે કર્માથી બંધાય છે. ક`બધ એ જ સંસારનું કારણ છે. અમે હવે ધનું સ્વરૂપ જાણીને પહેલાંની માફક પાપકર્માને નહી કરીએ. દુ:ખથી ભરેલા આ ઘરવાસ અમને લગાર પણ ગમતા નથી તથા મૃત્યુરૂપ શિકારી સંસારી જીવાને બહુ જ પીડે છે, તેમજ તે જીવા ઘડપણરૂપી જાળથી ઘેરાયેલા છે, અણીદાર હથિયારોની ધાર જેવા રાત્રિ-દિવસેા આયુષ્યને પલે પલે કરી રહ્યા છે. તથા જે રાત-દિવસે ગયા તે પાછા મળતાં નથી, ધ કરણીવાળા દિવસે અને રાત્રીએ
જ સફૂલ ગણાય છે.
પુરાહિત : હાલ થાડા વખત અહીં રહીને અવસરે આપણે ચારે જણાં ત્યાગ ધને સ્વીકારીશું,
કુમારે : જેને મૃત્યુની સાથે ભાઇબંધી ( દાસ્તી ) હોય, જે મૃત્યુથી છૂટી શકતા હાય અથવા ‘ હું મરીશ જ નહીં” એવી જેને ખાત્રી થઇ હોય તે જ જીવ ક્ષણવારના પણ ભરાસા રાખી શકે. પણ અહીં જણાવેલ ભીનામાંનું કંઇ પણ સાઁભવતું જ નથી. માટે હું પિતાજી ! ક્ષણવાર વિલંભ કરવા યાગ્ય નથી. કારણ કે મૃત્યુ કોઈને પણ મિત્ર થતુ' નથી, કોઇ પણ મૃત્યુથી મચતેા નથી, ને જે જન્મ્યા તે તેા જરૂર માને
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
