Page Text
________________
૪૯૦
શ્રી આનંદઘનજીનાં પદ્મા અહીં જે તરવાર બતાવી છે તે અવિચ્છિન્ન રુચિરૂપ છે તે પણ અગિયારમા પદથી સ્પષ્ટ થાય છે.
સુજ્ઞ ચેતનજી ! હવે જાગ્રત થાઓ, શત્રુઓને ઓળખેા, તેઓ સાથે તુમુલ યુદ્ધ કરવાની તૈયારી કરે, તરવારાદિ હાથમાં લે અને મેદાનમાં આવી શત્રુને પરાજય કરા અને છેવટે અચળ, અખાષિત સ્થાન પ્રાપ્ત કરી અનંત આનંદ ઉઠાવેા; તમારા સારુ ચેતના વાટ જુએ છે, તમારા પિરવાર તમારું પરાક્રમ જોવા આતુર છે અને સુમતિ તે અત્યાર અગાઉ તમારી પાસે આવીને તમને ભેટી ગઇ છે. અનાઢિ કાળથી મ્હાના કાઢવાની ટેવ છે તે મૂકી દો અને પ્રમાદ તજી લડાઈમાં ઝુકાવી દો. લડાઈના બુંગીએ વાગે ત્યારે ખરા રજપૂત બેસી રહેતા નથી, ટાઢા જેવા દેખાતા એકલકડી શરીરવાળાં રજપૂતે પણ જુસ્સાથી ઉભરાઇ જાય છે, સ્ત્રી, પુત્ર, ઘર કે ધનની દરકાર કર્યાં વગર ફરજ સમજીને સંજ્જ થઈ જાય છે અને સાધ્ય પ્રાપ્ત કર્યાં વગર પાછા ફરતા નથી. તમે તે પ્રમાણે વિચાર કરેા અને નિષ્ણુય કરી તમે તે સાધ્ય પ્રાપ્ત કરી ત્યાં જ રહેવાના છે અને તમાશ સાચા પરિવાર પણ તમારી વાટ જોઇ રહ્યો છે, માટે હવે આ રણુશિંગડાના અવાજ સાંભળી ફરજના આહ્વાનને વધાવી લે અને યુદ્ધમાં ઝુકાવી દે; આવી સત્બુદ્ધિ અને વસ્તુસ્વરૂપ ઓળખ વાની ઘડીએ સ`સારચક્રમાં કોઈક વાર જ આવે છે, એ વિચારી-સમજી-ધ્યાનમાં લઇ પ્રમાદના ત્યાગ કરેા અને મેદાનમાં આવી જાઓ.
और लराइ लरे सो बोरा, सूर पछारे भाउ अरिरी;
धरम मरम कहा बुझे Xन औरे, रहे आनंदघन पद पकरीरी. चेतनजी० ३
“ બીજી લડાઈ લડે તેને ખાવરા-ગાંડા સમજવા, શૂરવીર માણસા તા ભાવશત્રુનેખરેખરા વાસ્તવિક દુશ્મનાને પછાડે છે. ધર્મના મને શું કરવા પૂછે છે ? તે કાંઇ અવર નથી; આનંદધન ભગવાનના પદને પકડીને રહેવુ' (તે જ ધર્મના મ છે).
ભાવબહાદુર માણસા હેાય છે તે પાતાના ભાવ દુશ્મનાને મારી હઠાવે છે, પછાડીને જમીન પર નાખે છે, ભાંભેગા કરી દે છે. સાધારણ (મનુષ્ય) દુશ્મનો સામે લડવું એ તે પ્રાકૃત માણુસનું કામ છે. બહાદુર રજપૂત સ્ત્રી, વૃદ્ધ, ગ્લાન અથવા હથિયાર વગરના માણુસ ઉપર શસ્ત્ર ઉગામતા નથી; તેવી રીતે ખરેખરા બહાદુર મુમુક્ષુ હાય છે તે પોતાના ભાવશત્રુ
* ભાઉતે બદલે ‘ નાઉ ' પાડે છાપેલી મુકમાં છે. તેને અથ ફરી વાર ન આવે તેવી રીતે એમ થાય છે. વિવેચન જુએ. બન્ને પ્રતમાં ભાઉ શબ્દ છે અને તે ઉચિત જણાય છે.
× ‘ન' અક્ષર બન્ને પ્રતમાં નથી.
૩ ઔરખીજી. ખારા=બાવરા, ગાંડા. સશૂરા, બહાદુર માણસો. પાર=પાડે, ભૂમિ ઉપર નાખે. ભા=ભાવ. અરિરી=દુશ્મનાને મરમક્કમ, ગુહ્ય હકીકત. કહા=શા માટે? શું સમજવા? મુઝે= પૂછે છે, જાણે. ઔર=અવર. પકરી=પકડીને.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004508 |
| Book Title | Anandghanji Pado |
| Original Sutra Author | Anandghan |
| Author | Motichand Girdharlal Kapadia |
| Publisher | Mahavir Jain Vidyalay |
| Publication Year | 1956 |
| Total Pages | 604 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & Worship |
| File Size | 13 MB |