________________
આપણી પાસે છે, પણ આપણે અંતરમાં ડૂબકી મારતા નથી, અને જ્યાં ત્યાં શોધતા ફરીએ છીએ.
લોકો ધર્મને બાહ્યાચારમાં શોધી રહ્યા છે. મંદિરોમાં જઈ જોરશોરથી ઘંટ વગાડ્યા કરે છે, જાણે ભગવાનને જગાડતા ન હોય ! સૌને બાહ્ય ધર્મ જોઈએ છે, અંતરધર્મ અદશ્ય થતો જાય છે. અરે ભાઈ ! સાચો ધર્મ અંદર છે, માટે અંદર આવો.
આજ વિજ્ઞાન વધ્યું છે, પણ આત્મ-વિજ્ઞાન વિના બધું નકામું છે. એ દુનિયાનું બધું અપાવશે, પણ અમરત્વ નહિ અપાવે. અમૃત આત્મામાંથી જ પ્રગટવાનું છે. દેહ ભલે પડે, પણ આત્મા નથી પડવાનો. આ દૃષ્ટિ આજના વિજ્ઞાનમાં ક્યાં છે !
- શ્રી સાગરજી મહારાજ માંદા હતા. ભક્તોએ ડૉક્ટરને બોલાવ્યા. મહારાજશ્રીની છેલ્લી સ્થિતિ હતી. ડોકટરે તપાસીને ખાનગીમાં જઈ એક ભાઈને કહ્યું, “સીરિયસ છે.”
મહારાજશ્રીના કાને આ શબ્દો પડ્યા. એમણે કહ્યું, “અરે ભલા ડૉક્ટર ! આ વાતને ખૂણામાં જઈને શું કહો છો ? હવે ભય ક્યાં છે, કે ગભરાવાનું હોય ? સમરાંગણના મરણિયા લડવૈયાને મૃત્યુનો ભય કેવો ? એ લડવા માટે તો નીકળ્યો છે. અમે મૃત્યુની સામે જંગ ખેલવા તો સાધુ થયા છીએ.”
આ સાંભળી સૌ નમી પડ્યા. મૃત્યુની છેલ્લી પળે પણ કેવું બૈર્ય ! મૃત્યુ પ્રત્યે કેવી બેપરવાઈ ! કિંમત દેહની નહિ, પણ આત્માની છે ! એ માટે એક સુંદર દૃષ્ટાંત આપું. જીવનનાં મૂલ્ય
એક કંજૂસ કરોડપતિનું શબ સ્મશાનમાં પડ્યું હતું. એ સ્મશાન નદીને કિનારે હતું. આ વહેતી નદીના કિનારે એક યોગી બેઠા હતા. એટલામાં એક ભૂખ્ય શિયાળ પેલા શબ પાસે આવ્યું, અને શબ પર તરાપ મારી. ત્યાં યોગી બોલ્યા : “ર રે નવૂ ! મુગ્ધ મુક્ય સહસી ની નીચું વધુ શિયાળ ! રહેવા દે, રહેવા દે. આ નીચ દેહ છે. એની કાયા નિદાને પાત્ર છે, એને ખાઈશ તો તારી બુદ્ધિ પણ ભ્રષ્ટ થઈ જશે.'
શિયાળે કહ્યું : “બાપુ ! મને ખૂબ ભૂખ લાગી છે. હું બીજું કાંઈ નહિ ખાઉં, હું તો માત્ર એના હાથ જ ખાઈશ.
યોગી કહે : “હાથ ન ખવાય, કારણ કે તો નવનિત – આ હાથ
હવે તો જાગો ! ક ૧૭૯
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org