________________
૧૬૩. વિનિમય
મને પ્રકાશ આપ્યો, મેં તને પ્રેમ આપ્યો. તેં મને આંખ આપી, મેં તને પાંખ આપી. તેં મને પ્રેરણા આપી, મેં તને કાવ્ય ધર્યું. તેં મને શાન્તિ આપી, મેં તને શાતા આપી. અહીં કોણ આપે છે અને કોણ લે છે ? આપે છે તે લે છે અને લે છે તે આપે છે.
ܐ
૧૬૪. મનની ગુલામી
સન માનવીને ાનસિક રીતે ગુલામ બનાવે છે. વ્યસન માનવીને
વ્યૂ માટે અનેક રીતે વિપત્તિઓ લાવે છે. સમર્થ સત્તાધીશ હોય કે ગમે તેવો
ધનકુબેર હોય પણ જો એ વ્યસનનો ગુલામ બન્યો, તો સામાન્ય માણસ પાસે પણ વ્યસનની માગણી કરતાં શરમાશે નહિ. વખત આવ્યે એની ખુશામત પણ ક૨શે. આનાથી વધુ કનિષ્ક ગુલામી બીજી કઈ હોઈ શકે ?
܀
૧૬૫. ચિંતનનું મૂલ્ય
સં
સાવનમાં મુસીબતના કંટક પર ચાલી પરિશ્રાન્ત બનેલો કોઈ જીવનયાત્રી મને મળશે તો હું, મારા જીવન-ઉપવનમાંથી મેળવેલાં આ ચિંતનપુષ્પો એના માર્ગમાં પાથરીશ; ભલે પુષ્પો ચિમળાઈ જશે, પણ એની મીઠી સૌરભથી એ પ્રવાસીને અપૂર્વ શાન્તિ તો મળશે ને ! એની શાન્તિ જ મારો આનંદ બની રહેશે.
Jain Education International
૧૬૬. સમય
મારો સમય કઈ રીતે પસાર થાય છે ? એ જો તમે બરાબર
તે નિરીક્ષણ કરી શકતા હો તો તમારી જિંદગી કઈ રીતે પસાર થશે. તે
તમે બરાબર કલ્પી શકો છો; સમય અને જીવન એક વાહનમાં પ્રવાસ કરતાં જોડિયાં છે.
૪૪ : મધુસંચય
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
