________________
-
-
- -
-
૫૮
[५० सं० 10 1-वि०२-० ६५ सुद्धिकए ॥११॥ विहिणा पारिअ सम्मत्त-मुद्धिहेउं च पढइ उजो । तह सव्वलोअअरिहंतचेहआराहणुस्सग्गं ॥१२॥ काउं उजोअगरं, चिंतिअ पारेह सुद्धसम्मत्तो। पुक्खरवरदीवड्ढे, कड्ढइ सुअसोहणनिमित्तं ॥१३ । पुण पणवीसुस्सासं, उस्सग्गं कुणइ पारए विहिणा । तो सयलकुसलकिरिआ-फलाण सिद्धाण पढइ थयं ॥१४॥ अह सुअसमिद्धिहेङ, सुअदेवीए करेइ उस्सग्गं । वितेइ नमोकारं, सुणइ व देई व तीइ थुई ॥१५॥ एवं खित्तसुरीए, उस्सग्गं कुणइ मुणह देह धुई । पढिऊण पंचमंगल-मुवविसइ पमज्ज संडासे ॥१६॥ पुलविहिणेव पेहिअ, पुत्तिं दाऊम चंदणं गुरूणो । इच्छामो अणुसहिन्ति, भणिउं जाणूहि तो ठाई ॥१७॥ गुरुथुइगहणे धुइतिण्णि, बद्धमाणक्खरस्सरो पढई । सक्कथयथवं पढिअ, कुणई पच्छित्तउस्सग्गं ॥१८॥ एवं ता देवसि, राइअमवि एवमेव नवरि तहिं । पढमं दाउं मिच्छामि-दुक्कडं पढइ सक्कथयं ॥१९।। उहिअ करेइ विहिणा, उस्सगं चिंतए अउज्जो। बीअंदसणसुदीए, चिंतए तत्थ इममेव ॥२०॥ तइए निसाइआरं, जहक्कम चिंतिऊण पारेइ। सिद्धत्थयं पढित्ता, पमज्ज संडासमुवविसइ ॥२१॥ पुव्वं व पुत्तिपेहण -वंदणमालोअसुत्तपढणं च । वंदणखामणवंदण-गाहातिगपढणमुस्सग्गो ॥२२।। तत्थ य चिंतह संजम-जोगाण न होइ जेण मे हाणी । तं पडिवज्जामि तवं, छम्मासं ता न काउमलं ॥२३॥ एगाइगुणतीसूणयंपि, न सहो न पंचमासमवि । एवं चउ-ति-दुमासं, न समत्थो एगमासंपि ॥२४॥ जा तपि तेरसुणं, चउतीसइमाइ दुहाणीए । जा चउत्थं तो आयं-बिलाइजा पोरिसि नमो वा ॥२५॥ जं सकं तं हिअए, धरेत्तु पारेइ पेहए पुर्ति । दाउं वंदणमसढो, तं चिअ पञ्चक्खए विहिणा ॥२६॥ इच्छामो अणुट्ठिन्ति, भणिअ उवविसिअ पढइ तिणि थुई। मिउसदेणं सक्कत्थयाइ तो चेहए वंदे ॥२७॥ अह पक्खिरं चउद्दसि-दिगंमि पुव्वं व तत्थ देवसिझं। सुत्तं पडिक्कमिउं, तो सम्ममिमं कर्म कुणइ ॥२८॥ मुहपत्ती वंदणयं, संबुद्धाखामणं तहाऽऽलोए । वंदणपत्तेअखामणं, च वंदणयमह सुत्तं ॥२९॥ सुत्तं अन्मुट्ठाणं, उस्सग्गो पुतिवंदणं तहय। पजंतिम खामणय, तह चउरो थोमवंदणया ॥३०॥ पुचविहिणेव सव्वं, देवसिमं वंदणाइ तो कुणइ । सेज्जसुरीउस्सग्गो, भेओ संविथयपढणे अ॥३१॥ एवं चित्र चउमासे, वरिसे अ जहक्कम विही णेओ। पक्खचउमासवरिसेसं, नवरि नाममि णाणत्तं ॥३२॥ तह उस्सग्गुज्जोआ, बारस वीसा समंगलिगचत्ता। संबुद्धखामणं तिपण-सत्तसाहूण जहसंखं ॥३३॥" (योगशास्त्र० प्र० ३, गा० १३० टीका)
ભાવાર્થ–“અહીં પંચાચારની વિશુદ્ધિને માટે સાધુ અથવા શ્રાવક પણ ગુરૂની સાથે પ્રતિકમણ કરે, અને ગુરૂના વિરહમાં(શ્રાવક)એકલો પણ કરે (૧). તેમાં પહેલાં દેવવન્દન કરીને, પ્રારં. नमा यार सभासमio (भगवान् हं! मेरे डीन), भूतणे भरत स्थापीत ( 'सव्यस्स वि० माती), सधा मतियाना भिभि दुख (२). पछी सामाथि (सूत्र) '२छाभि કામિ કાઉસ્સગં” વગેરે સૂત્ર બેલીને, બે હાથ નીચે લંબાવી કેણીથી ચેળપટ્ટાને કમ્મર ઉપર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org