________________ पादः / दोधकवृत्ति 350 फोडेन्ति जे हियडउं अप्पणउं, ताहं पराई कवण घण / रक्खेज्जहु लोमहो अप्पणा, बालहे जाया विसम यण // 26 // __यो स्तनी आत्मीयं हृदयं स्फोटयतः, तयोः परकीया घृणा-दया का स्यात् / हे लोकाः ! आत्मानं रक्षत, यतः कारणात् बालायाः विषमो स्तनी जातोस्त इत्यर्थः / / 26 / / 351 भल्ला हुमा. जू मारिआ, बहिणि महारा कन्तु / लज्जेज्जं तु वयंसिपहु, जइ भग्ना घरु एन्तु / / 27 / / हे भगिनि ! इदं भव्यं भूतं, यन्मदीयः कान्तो मारितः / यदि भग्नो गृहमष्यत् तहि वयस्याम्यो वयस्यानां वा. सखीभ्यः सखीनां मध्ये मा लज्जा प्राप्स्यमित्यर्थः // 27 // 352 वायसु उड्डावन्तिमए, पिउ विट्ठउ सहसत्ति / मद्धावलया महिहि गय, अद्धा फुट्ट तडत्ति / / 28 // . वायसं-काकमुड्डाययन्त्या कयाचित् स्त्रिया सहसत्ति प्रियो दृष्टः, इति हेतोः 'अद्धा' इति अद्धं वलयानामस्यां पृथिव्यां गतं, अर्द्ध स्फुटं, कथं तडत् इति यथा स्यात् / एतावता अर्द्ध त्रुटित्वा भूमौ पतितं, अर्धनि वलयानि - अदिति कृत्वा स्फुटितानि इत्यर्थः // 28 // . 1. स्वकीयं उदरं भित्त्वा निर्गती व पयोषरौ। परकीय-शरीरस्य भेदने का कृपालुता // सुभाषितरत्नभाण्डागारे पृ. 256 श्लोक 264 2. काग उडावण धण खड़ी, आया पीव भडक्क / . आधी चुडी काम मल, श्राधी गइ बडक्क // / / ... राजस्थानी दोहा