________________ पादः ] दोधकवृत्तिः 344 जिव जिव नकिम लोअणहं, णिरु सामलि सिक्खेइ / ति तिवं वम्महु निअय-सर, खर-पत्थरि तिक्खेइ // 21 // ___यथा यथा श्यामला स्त्री लोचनानां निश्चितं वक्रत्वं शिक्षते, तथा तथा मन्मथो निजशरान् खरप्रस्तरे कठोर पाषाणे तीक्ष्णान् करोतीत्यर्थः // 21 // 345 संगर-सएहिं जु वण्णिमइ, देवखु अम्हारा कन्तु / अइमत्तहं चत्तङकुसहं, गय कुम्भई दारन्तु // 22 // हे सखीति गम्यते, तं मदीयं कान्तं पश्य, यः सङग्रामशतेषु वर्ण्यते, अतिमत्तानां त्यक्ताकुङशानां गजानां कुम्मान दारयन्तमित्यर्थः // 22 // 346 तरुणहो तरुणिहो मुणिउ मई करहु म अप्पहो घाउ / / तरुणहो हे तरुणाः, 'तरुणिहो' हे तरुण्यः ! ज्ञात्वा मां ___ आत्मनो घातं मा कुरुत // 347 गुणाहं न संपइ कित्ति पर० / ___'गुणहिं इति' पूर्ववत् (दो० 10 ) // 347 भाईरहि निर्व भारइ मग्गेहि तिहिंवि पयट्टइ।. : 'भाईरहि' भागोरथी 'जि' यथा 'भारई' भरतस्येय मिति भारती, 'तिहिंवि' त्रिष्वेव मार्गेषु प्रवर्तते / / 348 अंगुलिउ जज्जरिआउ नहेण / _ 'अंगुलिउ जज्ज०' इति पूर्ववत् ( दो०८)। 340 सुन्दर-सव्वङ्गाउ विलासिणीनो पेच्छन्ताण / - सुन्दरं सर्व अडगं यासां ताः सुन्दरसर्वाङ्गा विलासिन्यः ..स्त्रियः [ताः] पश्यतां पुरुषाणाम् / 349 निअ-मुह-करहिंवि मुद्ध कर, अन्धारइ पडिपेक्खइ। ससि-मंडल-चंदिमए पुण, काई न दूरे देखिइ // 23 //