________________ 252 સંસ્કૃત બીજી ચોપડી न्यस्त्वथ त्वा यजा इति / तथेति / स ह निर्दश आस / तं होवाच निर्दशोऽन्वभूधजस्व माने नेति / स होवाच यदा वे पशोदन्ता जायन्तेऽथ म मेध्यो भवति दन्ता स्वस्य जायन्तामथ त्वा यजा इति। तथेति / तस्य ह दन्ता जज्ञिरे / तं होवाचाज्ञत* वा अस्य दन्ता यजस्व मानेनेति / स होवाच यदावे पशोर्दन्ताः पद्यन्तेऽथ स मध्यो भवति दन्ता वस्य पद्यन्तामश त्वा यजा इति / तथेति / तस्य ह दन्ताः पेदिरे / तं होवाचापत्मत वा अस्य दन्ता यजस्व मानेनेति / स होवाच यदा वै पशोर्दन्ताः पुनर्जायन्तेऽथ स मेध्यो भवति दन्ता न्वस्य पुनर्जायन्तामथ त्वा यजा इति / तथेति / तस्य ह दन्ताः पुनर्ज शिरे / तं होवाचाज्ञत वा अस्य पुनर्दन्ता यजस्व मानेनेति / स होवाच यदा वैक्षत्रियः सांनाहुको भवत्यथ स मेध्यो भवति संनाहं नु प्राप्नोत्वथ त्वा यजा इति / तथेति / स ह संनाहं प्रापत्तं होवाच संनाहं नु प्राप्नोद्य जस्व मानेनेति / स तथेत्युत्क्वा पुत्रधामन्त्रयामास ततायं वै मह्यं त्वामददाद्धन्त त्वयाहमिमं यजा इति / स ह नेत्युत्क्वा धनुरादायारण्यमपातस्थौ / स संवत्सरमरण्ये चचार / , अथ हैवाकं वरुणो जग्राह / तस्य होदरं जज्ञे / तदु ह रोहित: शुश्राव / सोऽरण्याग्राममेयाय तमिन्द्रः पुरुषरूपेण पर्यंत्योवाच / नानाधान्ताथ श्रीरस्तीति रोहित शुश्रुम / पापो नृषद्वरो जन इन्द्र इच्चरतः सखा / / चरैवेति / चरैवेति वै मा ब्राह्मणोऽवोचदिति ह द्वितीयं संवत्सरमरण्ये चचार / सोऽरण्याग्राममेयाय / तमिन्द्रः पुरुषरूपेण पर्येत्योवाच / “जन् पातुना मद्यतन भूताना श्री पुरुषना क्यननु वैछि 35.