________________ // 251 // // 252 // // 253 // || 254 // // 255 // // 256 // यद् राजा कार्यकुपितो, मन्त्रिणा च हितैषिणा। आदिष्टमिति गन्तव्यमुल्लच्याम्बुनिधि मया प्रतिष्ठस्व त्वमपि तत्, त्वां विना मम नो धृतिः / / मयाऽपि गाढदाक्षिण्याद्, वचस्तस्य प्रतिश्रुतम् यानपात्रद्वयं सज्जीकारितं सुदृढं ततः / तत्रैकं मम रत्नौधैर्भूतमन्यत् पुनहरेः हरिर्मयूरमञ्जर्या, वसुमत्या च संयुतः / प्रदोषेऽहं च संप्राप्तौ, तीरं वारांनिधेरुभौ / आरूढो यानपात्रे स्वे, विधावभ्युद्गते हरिः / तेनारुरुक्षुः स्वं पोतमप्यहं स्थापितोऽन्तिके मरुद्वेगादथ तयोर्गच्छतोर्यानपात्रयोः / व्यतीयुः कतिचिद् वार्डों, वासरा बहुलविते अत्रान्तरे पापमित्ररूपौ सागरमैथुनो। ममैवं चक्रतुर्बुद्धि, नाशितहीकुलक्रमौ भृतं ममैकं बोहित्थं, रत्नैरन्यद्धरेरिदम् / / ममैवोपस्थितं भाग्यैस्तत् त्यक्तुं नैव युज्यते मयूरमञ्जरी चेयं यावद् भुक्ता न भामिनी / पद्माक्षी मन्थरगतिर्जघनस्तनगौरवात् रम्भोरुः क्षाममध्या च, लावण्यामृतवाहिनी। तावत् किं मम रम्येण, यौवनेनावकेशिना तदिदं रत्नबोहित्थमेनां च हरिणेक्षणाम् / हरिं व्यापाद्य गृह्णामि, नान्यथा चित्तनिर्वृतिः ततो विस्मृत्य तस्योच्चैनिर्व्याजस्नेहहृद्यताम् / . अङ्गीकृत्य महापापं, कुलदूषणकारणम् . // 257 // // 258 // // 259 // // 260 // // 261 // // 262 // 25