________________ // 263 // // 264 // // 265 // // 266 // // 267 // // 268 // रात्रौ शरीरचिन्तार्थं, बोहित्थान्ते स्थितो हरिः / मया संप्रेरितो वेगात्, द्राट्कृत्य पतितोऽम्बुधौ द्राट्कारादुत्थितैलॊकैः, कृतः कोलाहलो महान् / मयूरमज्जरी भीता, स्थितोऽहं शून्यधीरिव कर्म मे निघृणं ताहक्, चुकोप प्रेक्ष्य मय्यथ / समुद्राधिपतिर्देवस्तुतोष च हरेर्गुणैः सोऽब्धिनीरात् समुत्पाट्य, बोहित्थेऽस्थापयद्धरिम् / अर्थ कविरिव प्रौढं पद्ये हृदयगह्वरात् मत्तः प्रातः शशीवाभ्रान्नष्टः पुण्योदयस्तदा / मत्संमुखं बभाषेऽथ, स देवो भीषणाकृतिः रे नराधम पापिष्ठ !, श्रीहीधीपरिवर्जित / पापकर्मेदृशं कृत्वा, किं त्वमद्यापि जीवसि इत्युक्त्वा कम्पमानं मां, गृहीत्वाऽसौ स्थितोऽम्बरे / हरिः प्रणम्य तं देवमेवं स्नेहाद् व्यजिज्ञपत् . मुच्यतामेष मित्रं मे, कृपालुमयि यद्यसि / ' आकृष्याब्धेरहं क्षेप्यो, न मित्रविरहावटे अभूद् घृतं तत्कोपाग्नौ, स्नेहमुग्धं हरेर्वचः / मयि गाढतरं रुष्टस्ततो देवोऽब्रवीदिदम् मुग्धोऽसि त्वं न जानासि, पापस्यास्य विचेष्टितम् / तद् गच्छाभिमतस्थानं, यच्छाम्यस्य फलं पुनः इत्युक्त्वाऽहं तथा तेन, क्षिप्तोऽगाधमहोदधौ / यथा गतोऽवनितलं, पाषाण इव निष्ठुरः आगतः पुनरूचं मां, मृतं मत्वा ययौ सुरः / पोतद्वयं क्रमात् प्राप्तं, वेलाकूले हरेः पुनः // 269 // // 270 // // 271 // // 272 // // 273 // // 274 //
