________________ // 540 // // 541 // // 542 // // 543 // // 544 // // 545 // रागादिषु प्रसुप्तेषु, क्षयोपशमभावतः / . तत्स्वरूपे दीपयति, ज्ञानदीपं शिवाश्रये सम्यक्त्वं पाययत्यम्बु, दत्ते च चरणाशनिम् / रागादितस्करगणं, लोकस्तेन निहन्ति च ततस्तस्य विशाल: स्यान्निर्मलः कुशलाशयः / क्षीयन्ते प्राच्यकर्माणि, बध्यन्ते नूतनानि न याति दुश्चरितावेशः, प्रभवत्यप्रमत्तता / मिथ्याविकल्पा: शाम्यन्ति, समाधिश्च प्रवर्धते उद्घाटयत्येष ततश्चित्तापवरकं निजम् / . स्वाभाविककुटुम्ब च, ज्ञानालोकेन पश्यति जिहासति भवग्रामं, निःसङ्गानन्दवांस्ततः / शाटं सूक्ष्माणवो यान्ति, रूक्षतां तस्य गच्छतः चिन्ता व्यावर्तते योगो, जृम्भते ध्यानसङ्गतः / अपूर्वकरणं याति, महासामायिकस्ततः निहत्य क्षपकश्रेण्या, घातिकर्म जिनो भवन् / . अनुगृह्णाति जगतीं, समुद्घातं ततो व्रजेत् कर्मचक्रं समीकृत्य, ततो योगानिरुध्य च / समारोहति शैलेशी, सर्वकर्मक्षयावहाम् त्यक्त्वा ततो भवाग्रामं, स्वाभाविककुटुम्बयुम् / गतः शिवालयमठे, सदाऽऽस्ते सुखनिर्भरः अनेन हेतुना प्रोक्तमभूत् सारगुरोर्यथा / वार्तान्तरं तथा चेत् स्यात्, दुःखं न क्षीयते तथा इदं श्रुत्वा मुनेर्वाक्यं हृष्टा राजान्विता जनाः / प्राहुश्च त्वां प्रपन्नानां, वृत्तान्तोऽयं न दुर्लभः 46 // 546 // // 547 // // 548 // // 549 // // 550 // // 551 //
