________________ // 240 // न विप्रियं दर्शयति, भाषते मूर्खभाषितैः / न शोच्यं भवता मित्र ! दुराराधो ह्ययं जनः दुष्टेऽपि मयि शिष्टत्वं, विमलो नैव यज्जहौ / छिन्दतोऽपि तरोश्छायां, प्रकृतिर्ददतो हि सा // 241 // सज्जनाः सज्जना एव, दुर्जना एव दुर्जनाः / विशदा न तमोव्यूहा, मलिना न विधोः करा: // 242 // खलतायास्तथा दृष्टिः, सज्जनेन बहिष्कृता / खलचेष्टां यथा नायं, पुरःस्थामपि पश्यति // 243 // विमलेनाश्रित इति, स्नेहात् त्यक्तोऽप्यहं जनैः / मदन्वितोऽन्यदा प्राप्तो, विमलो जिनमन्दिरम् // 244 // स्तोतुं प्रावर्ततार्हन्तं, स विधायाखिलां क्रियाम् / अत्रान्तरे रत्नचूड:, संप्राप्तः खेचसन्वितः // 245 // आकर्ण्य सोऽथ मधुरां, विमलस्य स्तुतिध्वनिम् / सह स्त्रिया च खचरैचित्रन्यस्त इव स्थितः // 246 // अथ तुष्टाव विमलः, पश्यन्निव पुरःस्थितम् / उद्भिन्नपुलकोऽर्हन्तं, गम्भीरमधुरध्वनिः // 247 // नृत्यन्निव ध्यानलयैर्भृशं मज्जन्निवामृते / क्षालयन्निव कल्याणीभक्तिहर्षाश्रुभिर्मलम् // 248 // पुण्याब्धिविस्तारकरः सवृत्तः, पीयूपवर्षी तमसां विहन्ता / करोति मन्नेत्रचकोरकस्य, मुदं भवानिन्दुरिवोरुदीतिः // 249 // भक्तिं चरीकति विभो ! त्वदीया-माज्ञां बरीभर्ति च यो विशुद्धाम् / न संसरीसति स तस्य नूनम्, पुरो नरीनति महोदयश्रीः // 250 // न विस्मयो मोहमलिम्लुचो यत्, त्वद्ध्यानभाजो बहिरेति चित्तात् / पश्चाननाधिष्ठितकाननात् किम्, शृगालबालो न पलायते वा॥ 251 // 21
