________________ तदियं ते समासेन, मया वैद्यकथोदिता / पुण्डरीकोपनीयैनां, व्यक्तं भावं वदामि ते // 972 // संसारो नगरं ज्ञेयो, भावरोगिजनाकुलः / तत्रैकश्च महावैद्यः, सर्वज्ञो जगदीश्वरः // 973 // उत्पन्नकेवलालोकः, शुद्धसिद्धान्तसंहितः / रोगजातप्रविध्वंसी, सर्वलोकोपकारकृत् // 974 // तथापि गुरुकर्माणस्तमधन्याः श्रयन्ति न / किन्तु धन्यतमाः क्षीणपापाः स्तोकाः श्रयन्ति तम् // 975 // स यदोपदिशत्युच्चैधर्मं पर्षदि हर्षदम् / सदेवासुरमायां, विनेयेभ्यो जगद्गुरुः // 976 // देवासुरनरास्तत्र, प्रसङ्गेनागतास्तदा / शृण्वन्ति देशनां केचिन्मिथ्यात्वक्लिष्टमानसाः // 977 // श्रुत्वा मन्दधियस्तां ते, गम्भीरां विविधैर्नयैः / कल्पयन्त्यन्यथैवार्थं, स्वीयभावानुसारतः // 978 // ततो जिनमहावैद्यादुपश्रुत्य बहिर्गताः / कूटवैद्यसमानास्ते स्वशास्त्राणि प्रकुर्वते // 979 // तीर्थ्याः केचन सांख्याद्यास्तत्र ये तावदास्तिकाः / ग्रन्थेषु जैनवाक्यानि, तैर्बद्धानि कियन्त्यपि . अर्हद्वाक्यान्यथात्वेन, स्वयं शेषं च कल्पितम् / कूटवैद्यैरिवाशेषं, निजपाण्डित्यदर्पतः // 981 // तच्छस्त्राण्यपि राजन्ते, ततोऽर्हद्वचनश्रिया / कण्टकानां वनानीव, मध्यस्थैराम्रपादपैः // . 982 // बार्हस्पत्यादयो ये तु, नास्तिकाः पापबुद्धयः / विकल्पितं विपर्यस्तं, सर्वं तैर्जिनशासनात् // 983 // // 980 //
