________________ // 180 // // 181 // // 182 // // 183 // // 184 // // 185 // तद् वदामि बुधाचार्यो, यद्यागच्छेदिहोरुधीः / / परोपकारव्यसनी, त्वद्ज्ञातीन् बोधयेत् तदा तेन यद् वैक्रियं रूपं, मम स्थैर्याय निर्मितम् / .. विश्वस्थैर्याय तदसौ, व्यापिपति न संशयः .. विमलः प्राह सोऽप्यत्राभ्यर्थनीयस्त्वयाऽऽगमे / . . रत्नचूडोऽवदत् कुर्वे, त्वदादेशं न संशयः साम्प्रतं तु गृहे यामि, पित्रोः संधीरणाकृते / विमलः प्राह विस्मार्यो, नाहं कार्यं मदीहितम् सुहृद्विरहदूनाऽथ, बभाषे चूतमञ्जरी / भ्राताऽसि मे कुमार ! त्वं, स्मर्तव्या निर्गुणाऽप्यहम् विमलः स्म वदत्यायें !, गुरुं च गुरुवल्लभाम् / स्मरामि यदि नो तन्मे, धर्मधीः कीदृशी भवेत् इत्थं मामपि संभाष्य, गतौ तौ निजमन्दिरम् / धर्मालापमिमं व्यक्तं, शृष्वतोऽपि तदा मम सुप्तस्येव गतस्येव, हृदये गुरुकर्मणः / न स्थितं पदमप्येकमुपेक्षामरुता हृतम् ततो विशेषतः स्तुत्वा, भगवन्तं विनिर्गतः। . भगवद्भवनाद् भक्तो, विमलः सहितो मया प्राह मां रत्नचूडेन, रत्नं दत्तमिदं मम / प्रयोजने महत्येतत्, कदाचिदुपयोक्ष्यते मम चास्थाऽधुना नात्र, ततो नझ्यत्यनादरात् / निधायेदं क्वचिद्देशे, गच्छावस्तदिहैव हि रत्नं वस्त्राश्चलाद् दत्तमित्युक्त्वा विमलेन मे / मयैकत्र प्रदेशे तन्निखाय स्थगितं स्थलम् .. // 186 // // 187 // // 188 // // 189 // . // 190 // // 191 // : 16
