________________ // 144 // * || 145 // // 146 // // 147 // // 148 // // 149 // कुन्ततूणीरचक्रासिशक्तिनाराचतोमरैः। शूलप्रासधनुर्दण्डगदाभिश्च भयानकम् सिंहनादमहोत्कृष्टिध्वानैर्मुखरिताम्बरम् / कृताद्भुतं महायोधैर्भूतः शौर्यरसैरिव स्मयमानमिव प्रेक्षत्प्रभाजालैर्मदोद्धरम् / तत्क्षणेनागतं पार्श्वे, दृष्टमस्माभिरुन्मुखैः ततो विद्याधरान् प्राह, स्वकीयान् कनकोदरः / सज्जीभवत सर्वेऽपि, चटुलोक्तमभूत् स्फुटम् मण्डपान्मामसंभाष्य, पूर्वं ये निर्गता रुषा।. ज्ञात्वाऽऽगताः सुतां दत्तां, किञ्चिदालोच्य ते मिथः इदमेषामभिप्रेतं, यदयं गुणधारणः / हीनो न भूचरोऽस्मत्तः, कन्यां स्वीकर्तुमर्हति खगानिव खगानेतान्, भूचरस्योपजीविनः / निरस्य मानमेतेषां, तद् यूयं हन्तुमर्हथ आकर्ण्य रणकण्डूलभुजास्तत् स्वामिनो वचः / नभश्चरा व्यवसितास्तेऽथोत्पतितुमम्बरे / अत्रान्तरे मयाऽचिन्ति, चारु नेदमजायत / यतोऽत्र प्रलयोऽमीषां, मम हेतोर्भविष्यति स्तम्भितं तद्बलद्वन्द्वं, तदानीमेव केनचित् / उत्ताननेत्रमूर्द्धाधश्चित्रन्यस्तमिव स्थितम् निर्व्यापारं निराटोपं, ददृशे तद् बलद्वयम् / मनःखेदात् कुमारस्य, द्विधाभूतमिवाम्बरम् तेषामथ नभःस्थानामहं दृग्गोचरं गतः। .. सार्द्ध मदनमञ्जर्या, निविष्टो विष्टरे सुखम् // 150 // // 151 // // 152 // // 153 // || 154 // // 155 // 198
