________________ ज्ञात्वा लवलिकावाचा, स्निग्धया लब्धचेतना। मामागतां समुत्थाय, पतिता मम पादयोः // 108 // मया प्रोक्तं चिरं जीव, वत्से ! प्राप्नुहि वल्लभम् / मनोऽभिवाञ्छितं भुव, सुखानि सुभगा भव // 109 // ततश्चोत्थाप्य साऽऽघ्राता, मूर्युत्सङ्गे निवेशिता / उक्ता च खेदं मा कार्षीः, सिद्धं तव समीहितम् // 110 // त्वरां करोति सामग्र्याः , कार्येऽत्र जनकस्तव / तत् श्रुत्वेयत् क्व मे भाग्यमित्युक्त्वा न्यग्मुखी स्थिता // 111 // अत्रान्तरे गतो भानुरस्तमुल्लसितं तमः / प्रक्षालितनभोमार्गा, चन्द्रज्योत्स्ना च पप्रथे // 112 // विनोद्य तां विचित्राभिः, कथाभिर्गमिता ततः। . कृच्छ्रानिशोदिते सूर्ये, प्रोक्ता लवलिका मया // 113 // निरूपय निजस्वामिमार्ग स्थित्वा विहायसि। . चिरयत्येष किं सोवं, तथेत्युक्त्वा स्थिताऽम्बरे // 114 // स्थित्वा च क्षणमात्रं सा, समुत्तीर्णा प्रमोदभाग् / मयोक्तं किं सहर्षाऽसि, किं स्वामी ते समागतः // 115 // अनया प्रोक्तमद्यापि, स्वामी नो न समागतः / किन्त्वागतौ राजसुतौ, तौ द्रष्टुं भर्तृदारिकाम् . // 116 // निरीक्षितं वनं ताभ्यां, न दृष्टा भर्तृदारिका। ततो विषण्णस्तत्प्रेयान्, द्वितीयेनेति भाषितः // 117 // स्थेयं चूतवने तत्र, कुमार गुणधारण ! / सा सुपूर्यत्र दृष्टाऽऽसीदन्यत्र भ्रमणेन किम् // 118 // . कदाचिद् दैवयोगेन, सा तत्रैवोपलभ्यते / एवमस्त्विति तेनोक्ते, तं देशं तौ प्रजग्मतुः // 119 // 195