________________ परं संवर्धनीयोऽयं, प्रियसम्पादनात् त्वया / बालिशोऽभिदधेऽस्याः किं, प्रियं सङ्ग ! निवेदय // 624 // सङ्गेन भाषितं नाथ !, प्रियोऽस्या मधुरध्वनिः / बालिशः प्राह यद्येवं, पूरयिष्यामि तं ततः // 625 // अथ तं दारकं तुष्टं, दधार हृदि बालिशः / .. श्रुति चालालयद् बाढं, वीणादीनां कलस्वनैः // 626 // . श्रुतेः स लालने सक्तः, सङ्गदासवशंवदः / धर्माद् दूरे स्थितः षिङ्गो, जातो हास्यो विवेकिनाम् // 627 // इतश्च कोविदेनापि, पृष्टः शिष्टः सदागमः / एषा प्रिया मम हिता, किं वा नेति निगद्यताम् // 628 // सदागमोऽवदन्नेयं, ससङ्गा ते हिता प्रिया / इयं जगद् वशीकर्तुं, प्रहिता रागमन्त्रिणा // 629 // शुभाशुभकरः कर्मपरिणामो नृपोऽस्ति यः / विश्वासभूर्नृणां तस्य, भ्रातृव्यों रागकेसरी // 630 // प्रसिद्धश्चरटो लोके, तस्यामात्यो विशेषतः / / तत्पुत्रीयं श्रुतिर्भद्र, विश्ववञ्चनतत्परा // 631 // इयं चरटकन्येति, लोको मा भूदनादृतः / महाराजसुतात्वेन, सङ्गोऽमूं, ख्यापयत्यतः // 632 // न हितेयं यतो भार्या, भवतो भर्तृवैरिणी / विश्वासमस्यां मा कार्षीः, सर्पिण्यामिव सर्वथा // 633 // अकाण्डे शक्यते नेयं, त्यक्तुं त्याज्यस्तु सर्वथा / . दासः सङ्गाभिधो येन, नेयं स्याद् दुःखकारिणी // 634 // सङ्गेनैव श्रुतिर्दुष्टा, वाटिकेव विषद्रुणा / तद्विहीना तु माध्यस्थान ते तात ! विबाधिका - // 635 // 194
