________________ // 612 // // 613 // // 614 // // 615 // // 616 // // 617 // सूरिराह शृणोत्वेष, प्रहः श्रोतुमहं स्थितः / ततोऽकलङ्कदाक्षिण्यादथ सूरीन्दुरभ्यधात् क्षमातलपुरे राजा, विद्यते मलसंचयः / / मलपक्त्यभिधा तस्य, देवी जातो तयोः सुतौ .. कोविदो बालिशश्च द्वौ, तत्र जन्मान्तरेऽजनि / सार्द्ध सदागमेनोच्चैः, कोविदस्यातिसंस्तवः ततो यावत् पुनदृष्टस्तावदूहादि कुर्वतः / जाता जातिस्मृतिस्तस्य, हितत्वेनादृतश्च सः तेन स्वरूपं तस्योच्चै लिशाय निवेदितम् / न तेन प्रतिपन्नं तु, समाक्रान्तेन पाप्मना इतश्च प्रहिता कर्मपरिणामेन भूभुजा / स्वयंवरा श्रुतिः कन्या, प्रति कोविदबालिशौ दासः सङ्गाभिधो वष्टस्तस्याश्च प्रहितोऽग्रगः / पटुः सम्बन्धघटने, तौ द्वावपि समागतो . वृतौ तौ भ्रातरौ श्रुत्या, तयोरस्ति परिग्रहे / पर्वतो निजदेहाख्यो, मृर्द्धाख्यं तस्य सानु च विद्यते सपरिक्षेपे, तस्य चोभयपार्श्वयोः / श्रवणाख्यापवरिके, तया ते प्रविलोकिते ... निवासो रुचितस्तस्यास्तयोर्भ|रनुज्ञया / / स्थिता तयोः सा व्यलसत्, ताभ्यां सिद्धेहिता सह अथ तां प्राप्य मुंदितो, दध्यौ चेतसि बालिशः / धन्योऽहं यस्य सम्पन्ना, श्रुतिर्भार्या मनोहरा ततो मत्वा श्रुतौ रक्तं, तं संङ्गः समभाषत / दम्पत्योर्युवयोः स्नेहः, सम्पन्नो घटमानक: ... 13 // 618 // // 619 // // 620 // // 621 // // 622 // // 623 //
