________________ // 87 // दृष्टः संमुखमागच्छंश्चपलश्चिन्तितं मया / - आगतः किमयं किं सा, न दृष्टा चूतमञ्जरी // 84 // किं वा रतमनिच्छन्ती, रुषाऽनेन निपातिता। ... जीवन्त्यां स्ववशायां वा, तस्यां नास्यागतिर्भवेत् .. // 85 // यावच्च चिन्तयाम्येवं, चपलस्तावदागतः / / लग्नं युद्धं मया सोऽपि, बद्धवैवास्फोटितो भुवि // 86 // ततः किं सा मृता कि वा, नष्टा लीनाऽथवा क्वचित् / किं वान्यवशतां प्राप्तेत्यनेककुविकल्पभाग् प्राप्तोऽहमिममुद्देशं, दृष्टा प्रियतमा ततः / उल्ललास मनश्चिन्ता, गता रोमाञ्चितं वपुः // 88 // माहात्म्यं मे सवृत्तान्तं, कथितं चानया तव / रक्षितं जीवितं तन्मे, रक्षता मत्प्रियां त्वया // 89 // तद्दीयतां ममादेशो, विधायानुग्रहं मयि / येनायं कुरुते दासो, यथाशक्ति प्रियं तव // 90 // विमलः प्राह हे धीर ! कृतज्ञजनशेखर ! / सम्भ्रमेणालमधिकं, न मे त्वदर्शनात् प्रियम् // 91 // दर्शनादेव सुहृदामुगिरन्ति मुदं बुधाः / / कुमुदाब्धिचकोराणां, किमन्यत् कुरुते विधुः // 92 // विमलोक्तमिति श्रुत्वा, रत्नचूडो व्यचिन्तयत् / अर्थदेषु हि नार्थित्वं, सत्सु कल्पद्रुमेष्विव // 93 // विना प्रत्युपकारं च, न स्यान्मे चित्तनिर्वृतिः / धत्ते तापं रसं दातुं, द्रुमेष्वात्तरसो रविः // 94 // रत्नं करतले तेन, ध्यात्वेति प्रकटीकृतम् / . . निर्मलं वर्णसंकीर्णं, नीलाद्यप्रविभागतः // 95 // .