________________ यच्चोक्तं छात्रसंसर्गादुन्मादोऽपि ममोदितः / नाशितोऽनेन गुरुणा, तदेवमवबुध्यताम् - // 240 // गुरुणा सन्निपाताभे, मिथ्यात्वेऽस्यानभिग्रहे / हते तदाभिग्रहिकमभूत् तीथिकसन्निभः // 241 // निरस्तं गुरुणा यत्नात्, तदप्युन्मादसन्निभम् / / ततश्चट्टमठाकारः, संसारोऽस्य प्रदर्शितः // 242 // ततो भवमठे दृष्टा, जीवाश्चट्टा इवामुना / उन्मत्ताः सन्निपातार्ता, दुःखभाजः प्रलपिनः // 243 // ततः संजातभीरेष, प्राच्यां स्वस्येदृशीं दशाम् / गुरुणोक्तां समाकर्ण्य, तदुक्तां कुरुते क्रियाम् // 244 // तत्कर्म भोजनाजीर्णं, जरयत्येष नोदितः / अयं स्ववैराग्यहेतुर्मुनिना मित्र ! भाषिलः // 245 // न केवलं मुनिरसौ, तेनाजीर्णेन बाधितः / आवामपि तथाभूतौ, युक्ता दीक्षाऽऽवयोरपि // 246 // कर्मानाजीर्णहरणी, लातुमारोग्यकारिणी। . प्रयाति न फलाढ्यत्वमन्यथा नृभवद्रुमः // 247 // तादृगप्यकलङ्कस्य, वचस्तन्न मयाऽऽदृतम् / मदन्वितो गतः सोऽथ, साधोः षष्ठस्य सन्निधौ / // 248 // पृष्टं तस्यापि वन्दित्वा, तेन वैराग्यकारणम् / स प्राह मम वैराग्ये, हेतुरेकं कथानकम् // 249 // गुरुणोक्तमिदं भद्र !, तत् ते संकीर्तयाम्यहम् / वसन्ताख्ये पुरेऽभूवंश्चत्वारः केऽपि वाणिजाः . // 250 // चारुर्योग्यो हितज्ञश्च, मूढश्चेत्यभिधानतः / .. . परस्परं वयस्यास्ते, रौद्रमुल्लङ्घय वारिधिम् // 251 // 132
