________________ // 347 // // 348 // // 349 // // 350 / / // 351 // // 352 // संसारिजीवो नो वेत्ति, यावत् स्वां राज्यसम्पदम् / तावत् तद्राज्यभुक्ति स, स्वीकृत्य हृदि माद्यति यदा संसारिजीवस्तां, पश्यति स्वीयसम्पदम् / स्वशत्रुणा तदा सार्द्ध, महामोहेन युध्यति जायेते चानयोयुद्धे, मिथो जयपराजयौ / पराजयमितं दुःखं, सुखं च जयसंमितम् संसारिजीवः प्राप्नोति, युद्धाभ्यासाद् यदाऽतुलम् / वीर्यं तदा निजं राज्यं, गृह्यति हतशात्रवः ततस्तस्योन्मनीभावसमाधिध्वस्तपाप्मनः / . नित्यं विज्ञानमानन्दं, ब्रह्मज्योतिः प्रकाशते सामान्यराज्यसामग्री कारणं, सुखदुःखयोः / पालनापालनाज्जाता, सेयमेकाऽपि तत्त्वतः विशेषतस्त्वनेकत्वं, राज्यस्येत्थं विभावय / यः कर्मपरिणामाख्यो, भूपतिः कीर्तितः पुरा सूनवस्तस्य चानन्तास्तेभ्यो दत्तमनेकताम् / . इदमेव महाराज्यं, याति पात्रविशेषतः केषाञ्चिद् दुःखहेतुस्तत्, केषाञ्चित् सुखकारणम् / इत्थं हि भोक्तृभेदेन, भोज्यं राज्यं विभिद्यते अप्रबुद्धोऽवदत् कर्मपरिणामसुतेष्वथ / कुर्वत्सु तेषु तद्राज्यं, किमभूत् कस्य संदिश सिद्धान्तः प्राह तेऽनन्ताः, कियतां वक्तुमीश्महे / वृत्तान्तं तदतो विद्धि, तद्भावं व्यक्तिसंग्रहात् षट् पुत्रास्तस्य विद्यन्ते, निकृष्टश्चाधमस्तथा। विमध्यमो मध्यमधीरुत्तमश्चोत्तमोत्तमः // 353 // // 354 // // 355 // // 356 // // 357 // // 358 // 64