________________ // 115 // // 116 // // 117 // // 118 // // 119 // // 120 // सा प्राह सुन्दरं ह्येतद्, द्रष्टव्यः सेव्य एव सः / गते द्वे अपि. तन्मूलं, दृष्टश्चासौ महाशयः शुष्कस्तद्दर्शनादेव, तस्याः संदेहकर्दमः / दिनानि यान्त्यथ तयोर्लीलया तस्य सेवया अथार्नेन महाभद्रा, प्रोक्ता विहरताऽन्यदा / क्षीणजङ्घाबलाऽसि त्वं, तत् तिष्ठात्रैव धीमति ! कर्तव्यो नृपपुत्रोऽसावाबाल्यात् स्नेहनिर्भरः / त्वयि संजातविश्रम्भः, प्रयाति मम वश्यताम् प्रज्ञाविशालया तस्य, तत्प्रपन्नं वचस्तया / आवर्ण्य जननीचित्तं, लालितो राजबालकः क्रमेण वर्द्धमानोऽसौ, तस्यां स्नेहं परं दधौ / पुनः सूरिरथायातस्तत्पार्श्वे तं निनाय सा / स तं सदागमं वीक्ष्य, परं हर्षमुपागतः / श्रुत्वाऽस्तपापस्तद्वाचं, चिन्तयामास चेतसि. धन्येयं नगरी यस्यां, वसत्येष सदागमः / स्याद् यद्ययमुपाध्यायः, पठाम्यस्यान्तिके श्रुतम् अयं प्रज्ञाविशालाया, भावस्तेन निवेदितः / आपृच्छ्य पितरौ साऽथ, तं तच्छिष्यमचीकरत् ततो दिने दिने याति, सह प्रज्ञाविशालया / पार्श्व सदागमस्यार्थं, जिज्ञासुः स महाशयः अन्यदा भव्यपुरुषः, पुण्डरीकः सदागमम् / महाभद्रा मुदा प्रज्ञाविशाला च निषेवते स्थिताऽगृहीतसंकेता, श्रोतुं सुललिता गिरम् / ददात्याचार्यवर्यश्च, देशनां क्लेशनाशिनीम् . 57 // 122 // // 123 // // 124 // // 125 // // 126 //
