________________ स्वप्नेन्द्रजालसदृशं, संसारं मन्यते हि सद्बुद्धिः / तप्तायःपददानन्यायाद् भुलेऽपि विषयसुखम् // 220 // जाता चरणसुखाशा, तनुवाङ् मनसां व्यथा निरनुबन्धा। अहितेऽस्य गृद्ध्यभावान्नष्टं बीभत्सरूपत्वम् // 221 // सद्बुद्धेः सान्निध्यात्, कदनभुक्तौ स लज्जते बाढम् / . हतदोषकामचारस्तदसौ जातः सदाचारः // 222 // पृष्टा तेन सुबुद्धिः, किमिवेदमकाण्डताण्डवं जातम् / साऽऽह स्तोककदन्नत्यांगोपायस्य महिमाऽयम् // 223 // स जगौ ननु यद्येवं, त्यजामि तत्सर्वथा. कदन्नमिदम् / सर्वाकुलतारहितं, येन प्राप्नोमि सुखमतुलम् // 224 // सा प्राह सर्वसङ्गत्यागः श्रेयान् परं सति विवेके। स्नेहच्छेदे फलवान्, विपरीतफलोऽन्यथा ह्येषः // 225 // वसतो गृहेऽप्यगृद्ध्या, यान्ति श्राद्धस्य याप्यतां रोगाः / कृतसर्वत्यागस्याप्यभिलाषवतस्तु विकृताः स्युः // 226 // शस्त्रमिव सुप्रयुक्तं, शत्रूच्छेदाय भवति चारित्रम् / अहिताय दुष्प्रयुक्तं, ग्राह्यं तत्सम्यगालोच्य // 227 // इति सद्बुद्धिविमर्शादीषदोलायितं मनस्तस्य / दध्यौ पतितमपि हितं, तरुपतनानोच्चमपि तु फलम् // 228 // अजनि कदालम्बनधीरनुवृत्तैरथ चरित्रमोहांशैः / पोष्यं कुटुम्बकं मे, किमनेनाकाण्डकलहेन // 229 / / प्रव्रज्या बाहुभ्यां, जलनिधितरणं नभस्वता भरणम् / . वस्त्रग्रन्थे: शिरसा, विदारणं पर्वतस्य तथा // 230 // चर्वणमयोयवानां, मानं पाथोनिधेः कुशाग्रेण / राधावेधविधानं, गमनं नद्यां प्रतिश्रोतः // 231 // 2
