________________ ग्रामे कुले वा नगरे च देशे, न या मनागप्युपधौ च मूर्छा। हतारतिव्याधिसमाधिभाजां, धर्मः परोऽकिंचनताऽभिधोऽयम्॥ 216 / / समाधिसंशुद्धदशप्रकार-धर्मावलम्बी परमार्थदर्शी / चारित्रग्ज्ञानतप:समेतः, स्वाध्यायसद्ध्यानरतो महात्मा // 217 // लुभानपिण्डग्रहणेन यात्रा-मात्राधिकारो नवकोटिशुद्ध्या। समग्रशीलाङ्गसहस्रधारी, बन्धप्रमोक्षाय कृतप्रयत्नः // 218 // समाप्य सर्वं वचनस्य योग-मसङ्गयोगं स्वरसेन कुर्वन्। अशून्यभावाच्च विकल्पहानेः, सुप्तत्वजाग्रत्त्वदशोर्ध्वगामी // 219 // बुद्धः सुधीरेकविदेकरूपः, संछित्रशोकश्च सुसंयतश्च / आत्मप्रवादोपगतः सुगुप्तो, रम्यः सुसामायिकभृत् समित्या // 220 // धर्मार्थवृत्तिर्नच कीर्तिपूजा-सत्कारलाभार्थितयाऽऽविलात्मा। अध्यात्मपूतो धुतपापकर्मा, धिया नियागप्रतिपत्तिमत्त्या // 221 // विज्ञातभूयोभवसिन्धुदोषो, वैराग्यरङ्गामृतवासितात्मा। गाम्भीर्यसिन्धुर्जगतोऽपि बन्धु-मुक्तः पराशाभिधनागपाशात् / / 222 / / आसक्तिमानात्मगुणोद्यमेऽन्य-कथाप्रसङ्गे बधिरान्धमूकः / क्रियासहस्रासुलभं लभेत, निर्ग्रन्थमुख्यः स्वदयाविलासम् // 223 // विकल्पहीनां स्वदयां वदन्ति, वैकल्पिकीमन्यदयां तु धीराः / तत्रादिमोक्ता किल मोक्षहेतुः, परा पुनः स्वर्गसमृद्धिदात्री // 224 // रक्षामि जीवानिति हृद्विकल्पः, पुण्याय हन्मीति च पातकाय। तत्पुण्यपापद्वितयं च भाति, समाधिसिद्धौ स्फुटमेकरूपम् // 225 // फलैकरूपे भुवि पुण्यपापे, न संगिरन्ते व्यवहारमत्ताः। समाधिभाजस्तु तदेकभावं, जानन्ति हैमायसबन्धनीत्या // 226 // पुण्यस्य पापस्य च चिन्त्यमानो, न पारतन्त्र्यस्य फलस्य भेदः। समाहिताः पुण्यभवे सुखेऽपि दुःखत्वमेव प्रतियन्ति तेन // 227 //
