________________ विमर्शः प्राह ललितपुरेऽयं ललनो नृपः / . मृगयानिरतोऽरण्ये, तिष्ठत्येष दिवानिशम् // 1020 // मन्त्रिभिर्वार्यमाणोऽपि, मित्रैश्च न निवर्तते / राजकार्येषु सीदत्सु, चिन्तितं राज्यचिन्तकैः // 1021 // हंसस्थाने यथा काको, नासौ राज्ये तथोचितः / ततो बहिरकापुंस्तं, पुत्र राज्ये निधाय ते (युग्मम्) / // 1022 // तिष्ठत्येष तथाऽप्येको, मृगयातत्परो वने / मांसलुब्धो न दुःखं स्वं, जानाति विषकीटवत् // 1023 // परतः प्राप्तमपि यो, मांसं खादति सोऽधमः / हत्वा भक्षयतस्तच्च स्वयं जीवान् किमुच्यताम् // 1024 // भुञ्जानो मांसमशुचि, बीभत्सं कृमिसंकुलम् / राक्षसश्वशृगालादेविशिष्येत कथं नरः // 1025 // विमर्शेऽदो वदत्येव, प्रधावन्ननुजम्बुकम् / अधोमुखो महागर्ते, पतितो ललनो मृतः // 1026 // प्रकर्षोऽपृच्छदस्याभूत्, किमेतन्मृगयाफलम् / विमर्शः प्राह नन्वेतत्, पुष्पं नारकिता फलम् ___ // 1027 // इतश्च राजपुरुषैः, कञ्चित् तप्तत्रपुद्रवम् / पाय्यमानं नरं दृष्ट्वा , प्रकर्षः प्राह मातुलम् // 1028 // अमीभिर्निणैरेष, नरः किमिति पीड्यते / विमर्शः प्राह चणकपुरवासी महाधनः // 1029 // सार्थेशः सुमुखो ह्येष, वाक्पारुष्यात्तु जन्मजात् / लेभे दुर्मुख इत्याख्यां, लोके प्रकृतिदीपिकाम् // 1030 // स्त्रीभक्तराजदेशानां, कथास्वयमभूद् रतः / . .. शशाक धर्तुं नासभ्यां, निःसरन्ती मुखाद् गिरम्. // 1031 // 216
