________________ // 864 // // 865 // // 866 // // 867 // // 868 // // 869 // काष्ठानि चर्मनद्धानि, बाढमास्फोटयन्ति किम् / किं मृद्भारं वहन्त्येते, धावन्ति किमितस्ततः किं विण्मूत्रपिठर्यश्च, मन्दं मन्दं चलन्त्यमूः / किञ्चैष सदनस्येशः, करोत्यात्मविडम्बनम् विमर्शः प्राह भद्रेदं, मिथ्यामानस्य जृम्भितम् / अनेनोत्पादितो ह्यस्य, सुतो मेऽभूदिति भ्रमः तद्वासनाविलासाच्च, प्रवृत्तेयं विडम्बना / वेत्त्येनमेष बन्धुं स्वं, विडम्बकमपि स्फुटम् प्रकर्षः प्राह यद्येवं, योऽस्यास्ति परवानिह / स एष कीदृशो लोके, गीयते रिपुकम्पनः विमर्शः प्राह वत्सायं, न भावरिपुकम्पनः / ख्यातिरस्योदिता लोके, बाह्यशत्रुप्रकम्पनात् बाह्यप्रत्यर्थिकोटीनां, समर्थो यः प्रमर्दने / सोऽपि ज्ञानं विना नैव, प्रभूष्णुर्भाववैरिणाम् तेनास्य वत्स ! को दोषः, को वा निखिलदेहिनाम् / यतोऽत्र तत्त्वचिन्तायां, ज्ञानाभावोऽपराध्यति क्रोधादिभ्योऽखिलेभ्योऽपि, पापमज्ञानमुल्बणम् / जनो मिथ्याभिमानस्य, येन, बद्ध्वा प्रदीयते तेनाभिभूतचित्तश्च, न जानाति हिताहितम् / / विडम्बयति चात्मानं, ग्रहग्रस्त इवानिशम् कदापि नाभिमन्यन्ते ज्ञानेन तु हतांहसः / लोकाश्चर्यकरी प्राप्य, श्रियं पौरन्दरीमपि गिरिमृत्स्नां धनं पश्यन्, धावत्यज्ञानलुप्तधीः / अनादिनिधनं ज्ञानं, धनं पश्यन्ति योगिनः // 870 // // 871 // // 872 // // 873 // // 874 // // 875 // 203
