________________ भोगाः स्थिरास्तथा शुद्धाः, सुखरूपाश्च तत्त्वतः / एतदात्मक एवाहमलं मोक्षादिना मम / इत्थं निश्चिन्वतो बाढं, गुरौ लग्नेऽपि वारणे / प्रमादेषु प्रवृत्तिर्या, तदविद्याविजृम्भितम् (चतुर्भि:कलापकम्) // 537 // भुक्त्वा भूयो वमन्नेष, सन्निपातमवाप यत् / लुठन् भूमावनाख्येयां, दशां शोच्यां जगाम च // 538 // योज्यं तत् सर्वमत्रापि, यत्प्रमत्ततयाऽन्वितः। तद्विलासपरो जीवो, भृशं विक्षिप्तमानसः // 539 // तृष्णार्त्तश्च विपर्यस्तोऽविद्यान्धीकृतलोचनः / गुरुवैद्यवचोबाह्यो, मग्नः संसारक मे // 540 // पतितः सन् महामोहसन्निपाते सुदारुणे। स्फुटं भवति निश्चेष्टः, पश्यत्स्वेव विवेकिषु (चतुर्भिःकलापकम्) // 541 // मूत्रान्त्राशुचिजम्बालबीभत्से नरके लुठन् / . आंकन्दति भुशं प्राप्य, दुःखं वाचामगोचरम् // 542 // ज्ञानात्मानश्च पश्यन्ति, तं जीवं ज्ञानचक्षुषा / अचिकित्स्यं तु तं ज्ञात्वा, वर्जयन्ति महाशयाः // 543 // संसारचक्रवालेऽत्र, जन्ममृत्युजराकुले / लुठत्यनन्तकालं स, त्यक्तो धर्मभिषग्वरैः // 544 // सन्निपातसमः सोऽयं, महामोह: प्रगल्भते / भेदं नद्यादिवस्तूनां, तदिमं विद्धि दर्शितम् // 545 // कार्यद्वारा न ते जाता, भेदधीस्तु परिस्फुट / भूयोऽपि लक्षणद्वारा, तद्भेदं कथयामि ते // 546 // ज्ञेया प्रमत्तता सैव, बुद्धिर्या विषयोन्मुखी / तत्तद्विलसितं स्वैरं, यद्भोगेषु प्रवर्तनम् // 547 // - 105
