________________ समयज्ञेन तवृद्धि, ज्ञात्वा यद्वारणं कृतम् / धर्माचार्याः प्रकुर्वन्ति, तद्भव्यहितकाम्यया // 512 // मानुष्यमतिदुष्प्रापं, प्राप्य राज्यमिवोत्तमम् / कार्षीः प्रमादं मा जीव, कर्माजीर्णज्वरातुरः // 513 // त्यजैनं विषयाहारं, व्रजापवरके धृतौ / तिष्ठाविकल्पनिर्वाते, क्वथिताम्बु तपः पिब // 514 // लङ्घनानि कुरु स्वान्तज्वरशान्त्यै व्रतादरान् / कुरु दर्शनचारित्रज्ञानरूपां प्रतिक्रियाम् // 515 // करिष्यस्यथ नैवं चेद् दशां शोच्यां प्रयास्यसि / सन्निपाते महामोहे, मग्नो भ्रष्टमतिस्तदा // 516 // पिशाचकीव तद्वाक्यं, जीवो यनैव मन्यते / चेष्टते विपरीतं च, महापापपरायणः / // 517 // सोऽयं महानदीतीरे, चित्तविक्षेपमण्डपः। . सेवते विषयान् लौल्याज्जराजीर्णोऽक्षमोऽपि. यत् // 518 // भुङ्क्ते प्रमादभोज्यानि, वारितोऽपि च यद् बुधैः / अगच्छतोऽपि कण्ठे तन्नयनं भोजनस्य वै (त्रिभिर्विशेषकम्) // 519 // अर्थस्य बहुयत्नेन, रक्षितस्यापि वार्धके / बलेन हरणं वान्तिर्जलज्वलनतस्करैः // 520 // यदारटति जीवश्च, वमन् कलमलात् ततः / भातीयं वेदिका तृष्णा, चित्तविक्षेपमण्डपे // 521 // यच्च वेल्लहलो दध्यौ, नूनमूनं वपुर्मम / क्षुधया वायुनाऽऽकान्तं, सञ्जातं वमनं ततः // 522 // भोजनेन ततो रिक्तं, कोष्ठं सम्पूरयाम्यहम् / तदिदं चिन्तयत्येवं, जीवोऽपि भृशविह्वलः // 523 // 173
