________________ द्रुमैर्विजातीयफलैरपीह, स्वभावनाधूपविशेषयोगात् / फलं यदन्यत् प्रवितीर्यतेऽस्याः, स कोऽप्यचिन्त्यो विषयानुभावः // 380 // इह स्थिता ग्राम-पुरा करादि-भुवोऽन्तरङ्गस्य जनव्रजस्य। बाह्योऽपि देशः प्रविवक्षितोऽस्या, भेदं घटाकाशवदेति नैव // 381 // इमां विना चित्रनिजानुभावां, बाह्यस्य देशस्य न लक्ष्यते श्रीः। विना हि तेजो दहनस्य रूपं, भस्मावशेष प्रतिभाति पुंसाम् / // 382 // शक्त्युज्झितानां दुरतिक्रमत्वा-न्महाटवीति प्रथितेयमत्र। वैराग्यशुद्धोद्यमशक्तिभाजां, पदं मुनीनां पुनरेकमेव // 383 // विकल्पमालास्क(स्ख)लितस्य चेय-मास्कन्दनस्थानमनन्यतुल्यम्। बलद्वयस्यापि पृथग्निवेशा, लसन्ति योग्या इह सन्निवेशाः // 384 // इमां च विस्तारवती प्रतीहि, प्रमत्ततां नाम नदी प्रदीर्घाम् / समुत्थितां द्वेषगजेन्द्रराग-पञ्चास्यसम्राट्पुरगारवाद्रेः // 385 // विगाह्य चेमामटवीं प्रविष्टा-मनल्पसंकल्पमहाप्रवाहाम् / महारयोत्खातगुणद्रुमौघां, पतन्मंदावर्तविवर्त्तगर्ताम् // 386 // दोषैर्विरूपां च परापवाद-जलोपनीतैस्तृणकाष्ठपुजैः / कृताद्भुतां भूरिनिजप्रशंसा-क्षणप्रसर्पद्गुणबुद्बुदौघैः // 387 // अभङ्गनिद्रातटसन्निवेशां, क्लेशादिभिः सत्त्वगणैश्च पूर्णाम् / तटान्तभूयोविकथाप्रचार-स्थलीभविष्णुस्फुटवालुकौघाम् // 388 // जलस्क(स्ख)लव्यक्तकुयुक्तिशुक्ति-पुटप्रवृद्धस्फुटनोत्थशब्दाम् / अलब्धमध्यां मदिराविकार-ग्रावप्रवेशाद्विषमप्रदेशाम् // 389 // बद्ध्वा किलाशामठमस्तबुद्धि-दुःखावटे तिष्ठति यस्तटेऽस्याः / अस्या रयानिश्चित एव नाशो, घनागमे तस्य महाकषाये // 390 // गत्वा पतन्तीयमहो भवाब्धौ, निपातयत्येव जनं निमग्नम् / बुधा भवाम्भोधिनिपातभीता, व्रजन्ति दूरात् तदिमां विहाय // 391 // 12
