________________ द्रष्टव्यस्तत्र गत्वैव, रागकेसरिमन्त्रिराट् / प्रकर्षः प्राह वचनं, प्रमाणं मातुलस्य मे // 368 // ततो मोदानिलोद्वेगौ, गतौ स्वस्रीयमातुलौ / भागे च मध्यमे प्राप्ती, महाटव्या महोद्यमौ // 369 // महामोहनृपं तत्र, रागकेसरिणा युतम् / वृतं द्वेषगजेन्द्रेण, चतुरङ्गबलोल्बणम् / / 370 // आवासितं महानद्याः, पुलिने परिणाहिनि / महामण्डपविभ्राजद्वेदिकायां विलासिनम् // 371 // वेष्टितं भटकोटीभिर्महासिंहासनस्थितम् / पश्यतः स्म गतौ नातिदूरं तौ विस्मितेक्षणौ (त्रिभिर्विशेषकम्) // 372 // पप्रच्छाथ प्रकर्षः का, मातुलेयं महाटवी / केयं महानदी दीर्घा, किमिदं पुलिनं पृथु तीर्ग किपिट पलिनं पथ // 373 // मण्डपश्च महान् कोऽयमेषा का वरवेदिका / सिंहासनं किमेतच्च, ममेदं कीर्तयाखिलम् // 374 // महामोहनरेन्द्रोऽयं, स्थिताश्चात्र नृपा इमे / वर्णनीयाः स्वरूपेण, कौतुकं महदत्र मे // 375 // विमर्शोऽथ समालोच्य, महाटव्यादि निश्चलम् / प्रविश्य ध्यानमाधाय, समाधिमिदमभ्यधात् // 376 // प्रकर्ष ! जानीहि महाटवीय-माश्चर्यभूमिननु चित्तवृत्तिः / वरनन्तैरपि पारमस्या, न गाहितुं कोऽपि जनः प्रभुः स्यात् // 377 // इयं महानर्थपरंपराणा-मुत्पत्तिहेतुश्च शुभावलीनाम् / समानतां वारिनिधेबिभति, पीयूषमुत्पादयतो विषं च // 378 // विषद्रुमैरत्र परिस्फुटोच्च-फलैविलुभ्यन्ति जडा हताशाः / छनरिहैव त्रिदशद्रुमैश्च, कुर्वन्ति शान्ता मुनयः स्ववृत्तिम्॥ 379 // 11