________________ // 708 // हास्यं रति जुगुप्सां चारति चानादिवत्सलाम् / पञ्चाक्षभ्रातृभाण्डानि, दलयन्ति दमेषुणा इत्थं कृत्वा द्वितीयस्य, कुटुम्बस्य क्षयं क्षणात् / ... प्रथमस्य कुटुम्बस्य, वर्धयन्ति बलं सदा // 709 // बले चाद्यकुटुम्बस्य, प्रवृद्धे भग्नपौरुषम् / अमीषां बाधकं न स्यात्, तद् द्वितीयं कुटुम्बकम् // 710 // तृतीयं पोषकं ज्ञात्वा, द्वितीयस्य त्यजन्ति ते / जेतुं द्वितीयमत्यक्ते, तृतीये नैव शक्यते // 711 // अतो यद्यस्ति ते चित्तं, निर्वाणसुखलालसम् / / राजस्तन्निघृणं कर्म, मयोक्तमिदमाचर // 712 // परं स्वशक्तिरालोच्या, मध्यस्थेनान्तरात्मना / शक्यं कर्तुं कृताभ्यासर्योगिभिः कर्म निघृणम् // 713 // न द्रष्टुमपि शक्यं तु, कर्मबन्धुदयालुना / क्लीबा दृष्ट्वाऽपि कम्पन्ते; करणं दूरतः स्थितम् // 714 // परमेतदनुष्ठाय, याता यास्यन्ति यान्ति च / . शिवस्थानमनाबाधं, सिद्धानन्तचतुष्टयम् // 715 // राजाऽऽह यो न शक्तः स्याद्, द्वितीयस्य निबर्हणे / तृतीयस्य परित्यागात्, किमवाप्नोत्यसौ फलम् // 716 // गुरुराह नृशार्दूल ! यो न हन्ति द्वितीयकम् / तृतीयस्य परित्यागस्तस्य नूनं विडम्बना // 717 // चित्तेऽन्तर्ग्रन्थगहने, बहिनिर्ग्रन्थता वृथा / त्यागात्कञ्चुकमात्रस्य, भुजगो न हि निर्विषः // 718 // राजाऽऽह ननु यद्येवं, तदा युष्मदनुग्रहात् / - द्वितीयं च तृतीयं च, त्यजाम्यद्य कुटुम्बकम् // 719 // / 16