________________ संरम्भो भीषणः सोऽभूद्, द्वयोर्युद्धं प्रकुर्वतोः / / क्षणमुत्क्षिप्तकरयोर्वन्ययोर्द्विपयोरिव // 372 // सुरदत्तवरस्यापि, चरटेशस्य नेषवः / बाधाकृतो ममाभूवन्, पुण्योदयसुवर्मणः ... // 373 // अथासौ चरटाधीशो, हतास्त्रश्छिनकार्मुकः / ... गलिताम्बुतडिद्धीनमेघतुल्यो मया कृतः // 374 // स्यन्दनादवतीर्यासौ, करवालं करे दधत् / रेजे समापतन्नद्रेरुदंष्ट्र इव केसरी , // 375 // हिंसावैश्वानरोग्रेण, छिन्नमस्य मया शिरः / अर्धचन्द्रेणाद्रिशृङ्ग, वज्रेणेव बिडौजसा // 376 // स्फुटितेव तदा शुक्तिः शक्तिः सा परिमोषिणाम् / तन्मुक्तालिरिवामत्यैः, पृष्पवृष्टिः कृता मयि // 377 // प्रपन्नः सर्वचरटैस्ततश्च हतनायकैः / स्वामित्वेनाहमसुरैः, सुरेन्द्र इव कान्तिमान् // 378 // तदेतत् सकलं हिंसावैश्वानरबलं मया / . . भावितं न तु यत्तथ्यं, पुण्योदयविजृम्भितम् // 379 // ततो लब्धजयाः प्राप्ताः, कुशावर्तपुरे वयम् / ' तुष्टः कनकचूडोऽथ, विहितश्चोत्सवो महान् / || 380 // उपयेमेऽथ कनकशेखरो विमलाननाम् / मया रत्नवती पाणी, गृहीता प्रेमनिर्भरम् // 381 // गते ते कौतुकाक्षिप्ते, व्यतीतेऽथ दिनत्रये / चूतचूचुकमुद्यानं, क्रीडितुं नः किलाज्ञया // 382 // हते ते केनचिदिति तदा कोलाहलोऽजनि। . गतं तदनुमार्गेण, सज्जमस्मबलं ततः . // 383 //
