________________ चतुर्थी द्वात्रिंशिका शुद्धस्वरूपप्रकाशिका प्रत्यग्ज्योतिर्जयति तदिदं पिष्टकर्मप्रपञ्चं दूरोन्मग्नं घनतरविभवार्णवावर्तवेगात् / प्रोद्यत्तेजःप्रकरदलितध्वान्तकर्माष्टकाष्ठोत्फुल्लत्काष्ठावदननलिनं किन्नु मार्तण्डबिम्बम् कर्तृत्वादिविकारभारविगमाद् बिभ्रत् सनत् सुस्थतां त्रुट्यबन्धचतुष्टयोल्लसदमन्दानन्दसंवर्मितम् / शुद्धं शान्तमनन्तमप्रतिहतं विष्वग् विचित्रोल्लसद्ज्ञेयाकारकरम्बितं निरुपधि ज्योतिः समुज्जृम्भते // 2 // सर्वद्रव्यविवर्तचक्रमखिलं यद् बोधवारांनिधावेकांशस्थमिवोच्चकास्ति कलंयच्छुद्धत्वमाकालिकम् / प्रोद्यत्विड्भरलीढविश्वभुवनाभोगं भरादुल्लस- . च्छान्तं तत्परमात्मतत्त्वमुदितानन्दं समुद्द्योतते // 3 // मुक्तेरध्वाऽयमेको भवति हि किल दृग्-ज्ञान-वृत्तत्रयात्मा तां संसूत्र्य स्थिति यो विहरति निखिलान्यस्वसंस्पर्शशून्यः / ताद्दशी तत्सतत्त्वानुचरणकलनाबद्धकेलिः किलासौ / यत् किञ्चित् कर्म कुर्यात् तदखिलमुदितं निश्चितं निजरैव // 4 // अहं कर्ता भोक्तेत्यनवरतमज्ञानमुदभूदियत्कालं शुद्धानुभवनरहस्यं ह्यविदुषाम् / इदानीं सार्वजं वचनममृतादप्यतिरसं .. चिरं पायं पायं निचितमपि तन्नो निरगलत् // 5 // स्वरूपस्याज्ञानाद् भवति किल कतैष पुरुषो ह्यकर्तृत्वं तस्यावगम इह सिद्धं स्वरसतः / अतो राग-द्वेषावुदयजनितावित्यनुकलं तटस्थः सन् पश्यन् कथमिव भवत्येष कृतिमान् ? // 6 // . 11