________________ // 19 // पठनानोच्यते ज्ञानी, यावत्तत्त्वं न विन्दति / रामनाम शुको जल्पन्, न तैरश्च्यः तदर्थवित् तृष्णां कषायविषय-विषयां यस्त्यजेज्जनः / ज्ञानी धर्मी विवेकी स, मुर्तो धूर्तस्ततोऽपरः आर्जीविकायै शास्त्रज्ञाः केपि वैराग्यशालिनः / सम्यग्ज्ञानधना नैते, योऽनिच्छुःपूज्य एव सः // 20 // // 21 // // 2 // // 3 // ॥तृतीयोऽध्यायः॥३॥ श्रीगौतम उवाच ऐन्द्रं ज्योतिः कथं साक्षा-नेक्ष्यते तपनादिवत् / कथं तदव्ययं नाथ, ततः स्यात्कीदृशं फलम् श्री भगवानुवाच ज्योतिश्चान्द्रं विषयभूः सौरं तेजः कषायभूः / . आभ्यां यत्परमं ज्योति-स्तदैन्द्रं परिभाव्यते . यत्प्रसादेन विषये व्याप्तावपि न लिप्यते। पवित्रमैन्द्रं तज्ज्योतिः शोश्वर इवोन्नतम् राज्ञस्तेजोर्कवत्साक्षा-व नैशतमोपहम् / तथैव दीपयेन्याय-धर्ममिन्द्रमहस्तथा सेविता एव संशुद्धयै विषया नन्दिषेणवत्। धारमृन्मेलनात् किं स्या-त्सद्यः शुद्धं न चीवरम् देवतामिव निसेवतां विषेनोन्मितं विषयजं सुखं सुधीः। चित्तधैर्यविधयेति किं जनो, नाहिफेनमपि कार्यसाधनम् सेवितेन विषयेन दुर्लभा, प्राप्यते यदि विरागजा सभा। नागरे पथि यतः शिवं भवे-च्चौर एव स हि पौरपुङ्गवः 159 // 4 // // 6 // // 7 //
