________________ // 7 // || 8 // // 9 // // 10 // // 11 // // 12 // जीवयोनिषु मानुष्यं, मुख्यं तत्र सुबोधिता। तत्रापि केवलं ज्ञानं, तच्चित्तं परमार्हति / क्षणिकं विद्युतस्तेजो, दीपे मौहूर्तिकं च तत् / घस्रे दैवसिकं धिष्ण्ये रात्रिकं पाक्षिकं विधौ अयनं तु सहस्रांशौ, भूषणे वार्षिकं महः / इच्छामलविनिर्मुक्तं, ऐन्द्रं ज्योतिस्तु शाश्वतम् ऐन्द्रमेवान्तरं चक्षु-निं जन्तोः समुन्मिषेत्। तदा स चक्षुष्मान् विश्वं पश्येदात्मसमं शमी दीपः प्रकाशयेद् गेहं, मण्डलं रविमण्डलम् / ऐन्द्रं ज्योतिर्जगत्पूज्यं, लोकालोकप्रकाशकम् द्रव्यप्रकाशात् सूर्यादे-र्यत्तमो न विलीयते / तद् ज्ञानभानुना नाश्य, धर्माचरणकारिणा येनाचारेण यावत्स्याद्, ज्ञानिनो मोहवर्जनम् / तावान् धर्मोदयस्तत्र, गतिस्तदनुसारिणी स्वल्पोपि धर्मसंसिद्धो, सौवयं कुरुतेऽयसः / भावितो विविधैर्भावै-ऑनधर्मस्तथाङ्गिनः महान्मोहोदयो यस्मि-नाचारे धर्मतानवम् / त्याज्यः स धर्माचारोपि, शक्तेनारोहकर्मणि जानाति सर्वं ज्ञानेन, सम्यग्दृष्टिस्ततो भवेत् / विरमेत्पातकाज्जीवो, मोहोदयविधायिनः तत्पूर्वं ज्ञानमादेयं, हेयोपादेयगोचरम् / चक्षुर्जन्मनि बालोपि, पूर्वमुन्मीलयेद्यतः विद्याभ्यासस्ततः पूर्वं जनैर्बालस्य कार्यते। कार्ये कार्यः पुरो दीपो-रात्रौ ज्ञानं पुरस्तथा 158 // 13 // // 14 // // 15 // // 16 // // 17 // // 18 //
