________________ // 286 // // 287 // // 288 // // 289 // // 290 // // 291 // पूर्यते येन जीवात्मा कुलञ्चापि यशस्तथा। तत्पुण्यं ज्ञायतां विज्ञैश्चर्यताश्चापि निर्भरम् यथा ध्वान्तं दिवानाथः संकरञ्च प्रभञ्जनः। दारिद्रयं कल्पशाखीव पापं त्रिपथगामिनी अज्ञानं सद्गुरुर्मोहं ज्ञानं ज्ञानिजिनोदितम् / कर्णव्याधि सुधेवात्र विषञ्जाङ्गुलिकस्तथा अन्यायं नीतिमान् राजा शूरोऽरातिकदम्बकम् / आपदं हन्ति तद्वच्च पुण्यश्चारु पुराकृतम् वसन्ते च यथा वल्ल्यो वर्षतौ धान्यसम्पदः / तथा पुण्योदये पुंसां फलन्ति सर्वसम्पदः रङ्कः सन्नपि यः शीघ्रं जायते धरणीपतिः। . तत्रापि प्रबलम्पुण्यं हेतुरत्र विभाव्यताम् अहो पुण्यमहो पुण्यं पुण्यं हि भूतिदायकम् / . पुण्येन पूज्यते लोके पुण्येन प्राप्यते शिवः रमावान् भूपतिविद्वान् रूपवान् कीर्तिमांस्तथा। कुलवाञ् शीलवान्पूज्यो विद्वद्गोष्ठीप्रतापवान् शूरो दक्षश्च मेधावी परपीडाहरस्तथा। विख्यातः सर्वलोकेषु सर्वकार्येषु शक्तिमान् . अमरीसुखभुक्-दानी सखा विश्वस्य बान्धवः / पुराकृतेन पुण्येन जायते भुवि मानवः तीर्थपो जायते पुण्यात् तेनैव वसुधाधिपः / निर्जरेशोऽपि तेनैव तेनैव विश्ववन्दितः देवारिं समितौ जित्वा रामो रावणभूपतिम् / विश्वस्मिन् ख्यातवाञ्, जातः पुण्यन्तत्रापि कारणम् . . 235 // 292 // // 293 // // 294 // // 295 // // 296 // // 297 //
