________________ उक्ता क्षमा सकलसंयमसारभूता धैर्यं विधाय विहितापि जिनाधिराजैः तां धत्त सत्यमनसा बहुभिः किमन्यैः कष्टप्रदैस्तनुतनुत्वकरैस्तपोभिः?१८ उदारार्हच्छैलात् सुकृतजलवाहैः समवहत् महासिन्धुः क्षान्तिर्मलमपहरन्ती मलवताम् / तया तावच्छान्तिं नय किन कषायानलवलं तपोऽरण्यं पुण्यं फलति शिवसौख्यं तव तदा उत्तीर्णा गुरुकर्मभारकलिता अप्याशु जन्मोदधि शान्तिं नावमुपेत्य सद्गुणवती कैवल्यमोक्षाध्वगाम् / संप्रत्येव तरन्ति चात्र बहवश्वाग्रे तरिष्यन्त्यथो, सन्तस्तेन मुमुक्षवश्च मुनयस्तामाश्रयन्ते दृढम् // 20 // उर्ध्वं मेरोः शिरसि न यथा पङ्गुरारोढुमीशो, जेतुं वादे सुरपतिगुरुं नैडमुको यथाऽलम् / धर्तुं पूर्वागमकमखिलं नाल्पमेधा यथैव, प्राप्तुं मोक्षं मुनिरपि तथैवाऽक्षमो न क्षमः स्यात् // 21 // ऋजुः क्षान्त्या युक्तो भवति मृदुरप्यत्र पुरुषः, स निर्लोभोऽपि स्यात्तपसि निरतः संयमधनः / सदा बूते सत्यं तत इह गुणाढ्यः शुचिरपि, प्रगृह्याऽऽकिञ्चन्यव्रतमपि सुशीलो व्रजति शम् // 22 // ऋषिवरा न हृषीकगणं निजं विषयवर्गकुमार्गविहारिणम् . विदधते किल तत्र स संचरन्, विविधदुःखगणं तनुतेऽङ्गिनाम् // 23 // ऋवर्णोऽयं यादृग् भवति किल वक्राकृतिधर, स्तथैवैतानक्षानतिकुटिलभावान् विगणय / 82 // यथव,
