________________ // 75 // // 76 // // 77 // .. // 78 // // 79 // // 7 // 10 // विद्वानप्यनुयुञ्जानः सेवकान्मेदिनीपतिः / . स्वं च तांश्च धियः प्रेम्णश्चापि भाजनतां नयेत् तब्रूमहे यथावस्तुतत्त्वं सात्त्विकपुङ्गव / नाभिषेणयितुं युक्तो विवेकस्तव सांप्रतम् यतः परं प्रभुत्वस्य कोटिमारूढवानसि / अद्य त्वया समः कोऽपि न शक्तश्चक्रवर्त्यपि लीलया जिगेथ यथा जगत्त्वं कस्तथापरः / अथ त्रिभुवनेशस्य न काचिन्यूनतास्ति ते अयं कुतोऽपि निर्मूलमासाद्य प्राभवं नवम्।। कुरुते श्रीभरोन्मत्तो विवेकष्टिट्टिभायितम् भवान् पुनर्महाम्भोधिरिव न क्षोभमर्हति / नेतुर्दुर्यशसां हेतुः क्षुद्रेण सह विग्रहः / पित्रा निर्वासितः पूर्वं ततो लब्धोदयस्तव / सुतेन त्रासितोऽप्येष योधाख्यां दधतेऽत्रपः उपेक्ष्यपक्षे निक्षेप्यस्तदसौ स्वामिनाधुना। इत्यस्माकं मतिर्देवाशयस्याथ प्रमाणता मोहोऽवदन्महाभागा विवेकः किमुपेक्ष्यते / पोष्या उपेक्ष्याः पेष्या हि प्रियोदासीनविद्विषः अयं महाविरोधी नो वध्य एव यथा तथा / उपेक्षितो हरिर्व्याधिरिव प्राणप्रहाणकृत् प्राप्तकालस्ततोऽनेन समं संग्राम एव मे / अमोहमविवेकं वा भवत्वद्य जगत्त्रयम् हंहो पाखण्डिनः सर्वैः शृण्वद्भिः किं विलम्ब्यते / मिथ्यावाचोऽभिताड्यन्तां रयात्प्रस्थानभेरयः // 711 // // 712 // // 7 / 13 // // 7 // 14 // // 715 // // 716 // 200
