________________ // 492 // // 493 // // 494 // // 495 // // 496 // // 497 // भावच्चणमुग्गविहारया य दव्वच्चणं तु ज़िणपूआ। भावच्चणाउ भट्ठो, हविज्ज दव्वच्चणुजुत्तो.. जो पुण निरच्चणो च्चिअ, सरीरसुहकज्जमित्ततल्लिच्छो / तस्स नहि बोहिलाभो, न सुग्गई नेय परलोगो कंचणमणिसोवाणं, थंभसहस्सूसिअं सुवण्णतलं / जो कारिज जिणहरं, तओ वि तवसंजमो अहिओ निब्बीए दुब्भिक्खे, रण्णा दीवंतराओ अन्नाओ। आणेऊणं बीअं, इह दिन्नं कासवजणस्स केहि वि सव्वं खइयं, पइन्नमन्नेहिं सव्वमद्धं च / वुत्तं गयं च केई, खित्ते खुटुंति संतत्था राया जिणवरचंदो, निब्बीयं धम्मविरहिओ कालो। खित्ताई कम्मभूमी, कासववग्गो य चत्तारि अस्संजएहि सव्वं, खइअं अद्धं च देसविरएहिं / साहूहि धम्मबीअं उत्तं नीअं च निष्फत्ति जे ते सव्वं लहिउं, पच्छा खुटुंति दुब्बलधिईया / तवसंजमपरितंता, इह ते ओहरिअसीलभरा आणं सव्वजिणाणं, भंजइ दुविहं पहं अइक्कतो, आणं च अकंतो भमइ जरामरणदुग्गम्मि जइ न तरसि धारेउं मूलगुणभरं सउत्तरगुणं च / मुत्तूण तो तिभूमी, सुसावगत्तं वरतरागं अरिहंतचेइआणं, सुसाहुपूयारओ दढायारो / सुस्सावगो वरतरं, न साहुवेसेण चुअधम्मो सव्वंति भाणिऊणं, विरई खलु जस्स सव्विया नत्थि / सो सव्वविरइवाई, चुक्कइ देसं च सव्वं च // 498 // // 499 // // 500 // // 501 // // 502 // // 503 // 42