________________ // 21 // // 22 // // 23 // // 24 // // 25 // // 26 // मतेरपि श्रोत्रधीत्वा-त्तुशब्दोऽत्र समुच्चये / नावधारणवन्ध्यत्व-मेकत्रैवावधारणात् व्यञ्जनाक्षरवद्र्व्य-श्रुतं लिप्यक्षरं मतम् / . भावश्रुतं वर्णलाभः, शेषं तु मतिरिष्यते श्रुतत्वं न जहात्येव, लब्धिरक्षरगर्भिणी / श्रोत्रेन्द्रियोपलब्धिः सा, यतो योग्यतया स्मृता अवधारणाश्रित्ये-न्द्रियभेदोपि युज्यते / उपेक्ष्यमेव व्याख्यान-मतो निरवधारणम् भावः श्रुताक्षराणां यः, स एव श्रुतमिष्यते / ईहादयो मतेर्भेदा, नोच्छिोरन्कुतोऽन्यथा द्रव्यभावश्रुते युग्मं, किं कथं वा भवेदिति / कियान्भावश्रुतस्यांशो, द्रव्यादीत्यनुभाषते. बुद्धया बुद्धिगतानन्, वदतो ह्युभयश्रुतम् / द्रव्यतोऽनुपयुक्तस्य, भावतो जानतः परम् केवलश्रुतकालेपि, तदात्मन्युभयश्रुतम् / भवेद्यधुपलब्धार्थान्, सर्वान् वक्तुं क्षमेत सः मत्या सह तया दृष्टान्, ब्रुवतो ह्युभयश्रुतम् / द्रव्यतोऽनुपयुक्तस्य, तदेकालोचनं मतिः केचिदाहुरिदं तन्नो, युक्तं भावश्रुतव्ययात् / . नाऽऽधिक्यं नाऽन्यथात्वं वा, भाषाव्यापारतो मतेः मत्या श्रुतानुसारस्या-ऽऽश्रयणाज्जन्यते श्रुतम् / इतीच्छेच्छ्रुतसङ्कल्पः, श्रुतमेवावधार्यताम् इतरोत्पत्तिकाले च, श्रुतं स्यादिति दुर्वचम् / भिन्नहेतुकतासिद्धेः, स्वस्वावरणभेदतः ... . 131 // 27 // // 28 // // 29 // // 30 // // 31 // // 32 //