________________ आचाम्लादि तपः, शक्त्या तत्सप्तकं तु मण्डल्याः / उपवेशयेत् परिणतं; नो चेद् गुप्तेविराधकता / // 111 // गुरुगच्छवसतिसङ्गा-हारोपकरणतपोविचारेषु / भावनविहारमुनिवर-कथासु यतते च परिणामी // 112 // इभ्यो नृपमिव शिष्यः, सेवेत गुरुं ततो विनयवृद्ध्या / सद्दर्शनानुरागा-दपि शुद्धिौतमस्येव // 113 // गुरुसेवाभ्यासवतां, शुभानुबन्धो भवे परत्रापि / तत्परिवारो गच्छ-स्तद्वासे निर्जरा विपुला // 114 // स्मारणवारणनोदन-विनयकरणकारणादिनाऽत्याज्यः / विधिना तस्य तु विरहे-ऽच्छत्रमठच्छात्रतुल्यगुणः // 115 // शिष्यः प्रतीच्छको वा-प्येकगणो वा न सद्गति दत्ते / ये तत्र बोधदर्शन-चरणगुणास्ते तु सुगतिफलाः // 116 // ननु गुरुकुलवासवतां, गणवासध्रौव्यमस्ति चेत्सत्यम् / नीत्या तदैकलब्ध्या, तदुचितया वसति तद्धेतुः ... // 117 // सेवेत शुद्धवसति, सङ्गमविज्ञैः समं कुशीलैश्च / परिवर्जयेद्विशुद्धं, गृह्णात्याहारमुपकरणम् // 118 // सद्योगवृद्धिजनकं, सद्ध्यानसमन्वितं त्वनशनादि / कुर्यात्तपोऽपि यस्मा-दपैति क्तिमांसशोणितता // 119 // तीर्थंकरज्ञातेन, क्षायोपशमिकमिदं च परिभाव्य / ध्यानोज्ज्वलं विदधतां, न मनाक् पीडापि विघ्नाय // 120 // भाव्यं पुनरर्थपदं, यथातिचारे तु हन्त ! सूक्ष्मेऽपि / स्त्रीत्वादि गुरुफलं चेत्, कथमधुना बकुशचारित्रम् // 121 // इत्थं च युज्यतेऽदो, रोगचिकित्सातिचारवदिहापि / रौद्रविपाकेऽपि गतिः, प्रतीत्य विपरीतभावतती: // 122 // 105
