________________ // 150 // स एवं गदितस्ताभिर्द्वयोर्नरकहेतुताम् / आलोच्य मद्यरूपं च शुद्धकारणपूर्वकम् मद्यं प्रपद्य तद्भोगान्नष्टधर्मस्थितिर्मदात् / विदंशार्थमजं हत्वा सर्वमेव चकार सः ततश्च भ्रष्टसामर्थ्य: स मृत्वा दुर्गतिं गतः / / इत्थं दोषाकरो मद्यं विज्ञेयं धर्मचारिभिः // 151 // // .152 // // मैथुनदूषणाष्टकम् // 20 // रागादेव नियोगेन मैथुनं जायते यतः / ततः कथं न दोषोऽत्र येन शास्त्रे निषिध्यते // 153 // धर्मार्थं पुत्रकामस्य स्वदारेष्वंधिकारिणः / ऋतुकाले विधानेन यत्स्याद्दोषो न तत्र चेत् // 154 // नापवादिककल्पत्वान्नैकान्तेनेत्यसंगतम् / वेदं ह्यधीत्य स्नायाद्यदधीत्यैवेति शासितम् // 155 // स्नायादेवेति न तु यत्ततो हीनो गृहाश्रमः / तत्र चैतदतो न्यायात्प्रशंसास्य न युज्यते // 156 // अदोषकीर्तनादेव प्रशंसा चेत् कथं भवेत् / / अर्थापत्त्या सदोषस्य दोषाभावप्रकीर्तनात् // 157 // तत्र प्रवृत्तिहेतुत्वात्त्याज्यबुद्धरसंभवात् / विध्युक्तेरिष्टसंसिद्धेरुक्तिरेषा न भद्रिका // 158 // प्राणिनां बाधकं चैतच्छास्त्रे गीतं महर्षिभिः / नलिकातप्तकणकप्रवेशज्ञाततस्तथा . // 159 // मूलं चैतदधर्मस्य भवभावप्रवर्धनम् / .. तस्माद्विषान्नवत्त्याज्यमिदं मृत्युमनिच्छता . // 160 // 89
