________________ // मांसभक्षणदूषणाष्टकम् // 17 // भक्षणीयं सता मांसं प्राण्यङ्गत्वेन हेतुना / ओदनादिवदित्येवं कश्चिदाहातितार्किकः .: // 129 // भक्ष्याभक्ष्यव्यवस्थेह शास्त्रलोकनिबन्धना / .... सर्वैव भावतो यस्मात्तस्मादेतदसाम्प्रतम् तत्र प्राण्यङ्गमप्येकं भक्ष्यमन्यत्तु नो तथा / . सिद्धं गवादिसत्क्षीरुधिरादौ तथेक्षणात् // 131 // प्राण्यङ्गत्वेन न च नो भक्षणीयं त्विदं मतम् / किं त्वन्यजीवभावेन तथा शास्त्रप्रसिद्धितः // 132 // भिक्षुमांसनिषेधोऽपि न चैवं. युज्यते क्वचित् / अस्थ्याद्यपि च भक्ष्यं स्यात्प्राण्यङ्गत्वाविशेषतः // 133 // एतावन्मात्रसाम्येन प्रवृत्तिर्यदि चेष्यते / जायायां स्वजनन्यां च स्त्रीत्वात्तुल्यैव सास्तु ते // 134 // तस्माच्छास्त्रं च लोकं च समाश्रित्य वदेद् बुधः / सर्वत्रैवं बुधत्वं स्यादन्यथोन्मत्ततुल्यता // 135 // शास्त्रे चाप्तेन वोऽप्येतन्निषिद्धं यत्नतो ननु / . लङ्कावतारसूत्रादौ ततोऽनेन न किंचन // 136 // ॥अन्यदर्शनीयशास्त्रोक्तमांसभक्षणदूषणाष्टकम् // 18 // अन्योऽविमृश्य शब्दार्थं न्याय्यं स्वयमुदीरितम् / . पूर्वापरविरुद्धार्थमेवमाहात्र वस्तुनि // 137 // न मांसभक्षणे दोषो न मद्ये न च मैथुने / प्रवृत्तिरेषा भूतानां निवृत्तिस्तु महाफला // 138 // 84
